شورش نخست سیمیتقو شکاک
From Wikipedia, the free encyclopedia
شورش نخست سیمیتقو شکاک از سال ۱۹۱۸ تا ۱۹۲۲ میلادی توسط چند قبیله کرد که از پشتیبانی امپراتوری عثمانی[5][7] برخوردار بودند علیه حکومت ایران رخ داد. رهبری این شورش را اسماعیل سیمیتقو از ایل شکاک به عهده داشت.[4]
اطلاعات اجمالی شورش نخست سیمیتقو, تاریخ ...
شورش نخست سیمیتقو | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
بخشی از کودتای ۳ اسفند ۱۲۹۹ و جداییخواهی کردها از ایران | |||||||
سیمیتقو (نفر ایستاده در میانه عکس) | |||||||
| |||||||
طرفهای درگیر | |||||||
شورشیان
|
نیروهای آشوری[1] داوطلبان آشوری[2] | ||||||
فرماندهان و رهبران | |||||||
سید طه شمزینی |
امیر ارشاد رضاشاه آقا پتروس[2]ملک خوشابا[2] ملک یاقو[3] | ||||||
قوا | |||||||
۱۰۰۰ نفر در ابتدا – ۵۰۰۰ نفر در اوج[4] چند صد سرباز و مزدور ترک از عثمانی[5] [6] | ۱۰٬۰۰۰ | ||||||
تلفات و خسارات | |||||||
۲۵۰۰ نفر کشته، زخمی اسیر[4] | ۳۲۰۰ نفر کشته، زخمی و اسیر[4] | ||||||
در مجموع ۵۷۰۰ نفر کشته |
بستن
با پیروزی کودتای ۳ اسفند ۱۲۹۹ و قدرت گرفتن رضاشاه او توانست این شورش و خیزشهای دیگری مانند جنبش جنگل به فرماندهی میرزا کوچک خان جنگلی و شورش محمدتقی پسیان را سرکوب نماید. شورش ایل شکاک موجب مرگ نزدیک به ۵۰۰۰ نفر شد که بسیاری از آنان آشوریان غیرنظامی بودند که توسط نیروهای سمیتقو کشتار شدند.[8]