طراحی شهری
From Wikipedia, the free encyclopedia
طراحی شهری (به انگلیسی: Urban Design) فرایند طراحی و شکل دهی خصوصیات فیزیکی شهرها، شهرکها و روستاها و برنامهریزی برای ارائه خدمات شهری به ساکنان و بازدیدکنندگان است. اگرچه این گرایش نسبت به معماری با موضوعاتی در مقیاس بزرگتر سرو کار دارد، اما نمیتوان آن را به عنوان یک زمینه تحقیق و طراحی کاملاً جدا از هم در نظر گرفت، زیرا کیفیت یکی به کیفیت دیگری بستگی دارد.[3] برخلاف معماری که فقط بر روی ساختمانها به صورت انفرادی تمرکز میکند، طراحی شهری با مجموعه ساختمانها، زیرساختها، خیابانها، مناطق عمومی، محلهها و مناطق، و تمام شهر سر و کار دارد، که هدف آن ساخت محیطی عادلانه، زیبا، کارا، و پایدار است.[4]
طراحی شهری در سالهای اخیر به میزان قابل توجهی افزایش یافته و در بسیاری از جوامع به یک اولویت مهم تبدیل شدهاست. یکی از مهمترین تحولات در این زمینه، محبوبیت روزافزون سبک طراحی شهری معروف به نوشهرگرایی (که به عنوان طراحی نئو-سنتی نیز شناخته میشود) است. این رویکرد طراحی بهطور گستردهای توسط سازمانی به نام «کنگره شهرسازی جدید»[5] ترویج شدهاست، که اهداف شهرسازی جدید را ایجاد «جوامع متنوع، قابل پیادهروی، جمع و جور، پر جنب و جوش، با کاربری مختلط» تعریف میکند که «شامل مسکن، مکانهای کاری، مغازهها، سرگرمیها، مدارس، پارکها و امکانات مدنی ضروری برای زندگی روزمره ساکنان است، و همه در فاصله کمی از یکدیگر قرار دارند.» بسیاری از جوامع برنامههای شهری را اتخاذ کردهاند که شامل رویکرد جدید شهرسازی است و حتی برخی از جنبههای شهرسازی جدید توسط وزارت مسکن و شهرسازی ایالات متحده (HUD) و آژانس حفاظت از محیط زیست (EPA) به تصویب رسیدهاست.[6]