لئونید برژنف
پنجمین رهبر اتحاد جماهیر شوروی / From Wikipedia, the free encyclopedia
لئونید ایلیچ برژنف (به روسی: Леонид Ильич Брежнев) (زاده ۱۹ دسامبر ۱۹۰۶ – درگذشته ۱۰ نوامبر ۱۹۸۲) سیاستمدار و دبیرکل کمیته مرکزی حزب کمونیست اتحاد شوروی از سال ۱۹۶۴ تا ۱۹۸۲ بود. وی در تاریخ ۱۹ دسامبر سال ۱۹۰۶ در شهرک کامیانسکه در استان دنیپروپتروفسک در اوکراین امروزی که در آن زمان جزئی از امپراتوری روسیه بود زاده شد و در تاریخ ۱۰ نوامبر سال ۱۹۸۲ در مسکو درگذشت. او در سال ۱۹۶۴ دبیر اول و از سال ۱۹۶۵ به بعد دبیرکل کمیته مرکزی حزب کمونیست اتحاد شوروی بود.
لئونید برژنف | |
---|---|
دبیر کل حزب کمونیست اتحاد جماهیر شوروی | |
دوره مسئولیت ۱۴ اکتبر ۱۹۶۴ – ۱۰ نوامبر ۱۹۸۲ | |
پس از | نیکیتا خروشچف |
پیش از | یوری آندروپوف |
ریاست شورای عالی اتحاد شوروی | |
دوره مسئولیت ۱۶ ژوئن ۱۹۷۷ – ۱۰ نوامبر ۱۹۸۲ | |
پس از | نیکولای پدگورنی |
پیش از | یوری آندروپوف |
دوره مسئولیت ۷ مه ۱۹۶۰ – ۱۵ ژوئیه ۱۹۶۴ | |
پس از | کلیمنت ووراشیلوف |
پیش از | آناستاس میکویان |
اطلاعات شخصی | |
زاده | لئونید ایلیچ برژنف ۱۹ دسامبر ۱۹۰۶ شهرک کامیانسکه، استان دنیپروپتروفسک، اوکراین، امپراتوری روسیه |
درگذشته | ۱۰ نوامبر ۱۹۸۲ (۷۵ سال) مسکو |
ملیت | اتحاد جماهیر شوروی |
همسر(ان) | ویکتوریا برژنوا |
فرزندان | گالینا، یوری |
پیشه | سیاستمدار |
جایزهها | قهرمان اتحاد شوروی (چهار بار) قهرمان کار سوسیالیست |
امضا |
پس از توطئهای هماهنگ با همکاری تنی چند از اعضای حزب کمونیست شوروی از جمله «سوسولوف» نظریهپرداز حزب در آن دوره و به علاوه برخی از سران دستگاههای امنیتی، خروشچف از دبیر اولی حزب کمونیست شوروی برکنار شد و لئونید برژنف به جای او به دبیر اولی حزب کمونیست برگزیده شد. اما این بار برخلاف دورهٔ خروشچف که علاوه بر مقام دبیرکلی حزب کمونیست مقام نخستوزیری شوروی را هم از سال ۱۹۵۸ را داشت (همانند استالین)، این بار اعضای حزب تصمیم گرفتند که نوعی تقسیم قدرت در حزب به وجود بیاید. در نتیجه دبیرکلی حزب به برژنف و نخستوزیری شوروی به «کاسیگین» رسید. در دورهٔ رهبری برژنف بر شوروی، آزادیهای محدودی که در دورهٔ خروشچف به مردم شوروی داده شده بود از میان رفت و پروژهٔ استالین زدایی خروشچف کنار گذاشته شد. البته هیچگاه سطح دیکتاتوری و جنایت به زمان حکومت ژوزف استالین بر شوروی نرسید.[1]
وی سال ۱۹۶۰ تا سال ۱۹۶۴ و از سال ۱۹۷۷ تا ۱۹۸۲ ریاست شورای عالی اتحاد شوروی را به عهده داشت. سالهای پایانی رهبری برژنف، در رسانههای جمعی «رکود» نامیده شد. بحران همگانی در دولت شوروی، گرایشهای منفی در اقتصاد و توسعه بیش از حد دستگاه دیوانسالاری از ویژگیهای این دورهاست.
در دوره زمامداری برژنف بنابر خواست حکومت افغانستان، نیروهای شوروی به این کشور اعزام گردید که پیامدهای دشواری را با خود داشت.
برژنف با کشور آمریکا در دورۀ ریاست جمهوری نیکسون همکاری فضایی برقرار ساخت که نتیجۀ آن پروژه آزمایشی آپولو-سایوز بود. در سال ۱۹۸۱، لهستان خود را از شوروی جدا کرد ولی همچنان به همکاری نظامی با این کشور ادامه داد. برژنف در سال ۱۹۸۲ پس از چند ماه بیماری سرانجام درگذشت. پس از او یوری آندروپوف به جای او نشست.