محمد امین الحسینی
From Wikipedia, the free encyclopedia
محمدامین حسینی (به عربی: محمد أمين الحسيني) (۱۸۹۷–۱۹۷۴ م) مفتی اعظم بیتالمقدس و ملیگرای عربِ فلسطین تحت قیومیت بریتانیا بود. او از دشمنان جنبش صهیونیسم و از اعضای حزب نازی بود و در تشکیل لشکر کوهستانی سیزدهم وافن اساس حنضر نقش کلیدی داشت و به دلیل اعمالش در بوسنی و هرزگووین و صربستان، به عامل مهم نفرت بین بوسنیاییها و صربها تبدیل شد.
محمد امین الحسینی | |
---|---|
مفتی اعظم بیتالمقدس | |
دوره مسئولیت ۱۹۲۲ – ۱۹۳۷ | |
پس از | - |
پیش از | - |
اطلاعات شخصی | |
زاده | ژانویهٔ ۱۸۹۷ قدس، امپراتوری عثمانی |
درگذشته | ۷ ژوئیهٔ ۱۹۷۴ (۷۷ سال) بیروت، لبنان |
ملیت | امپراتوری عثمانی (تا ۱۹۱۸) و سپس فلسطین |
حزب سیاسی | کمیتهٔ اعلای عرب |
پیشه | سیاستمدار |
تخصص | مفتی شاخص در شورش عربها در زمان قیومیت بریتانیا بر فلسطین و از چهرههای مشهور ملتگرایی عربی و ضدیهودی |
الحسینی در پایان جنگ جهانی اول به حمایت از پادشاهی عربی سوریه در دمشق مستقر شد. پس از شکست فیصل اول، ناسیونالیسم او به فلسطین متمایل شد و به بیتالمقدس بازگشت. او از ۱۹۲۰، در حین تلاش برای استقلال فلسطین به عنوان کشوری عربی با صهیونیسم مخالفت میورزید و رهبری علیه تأسیس اسرائیل بود.[1] او از ۱۹۲۱ تا ۱۹۳۷ مفتی اعظم بیتالمقدس بود[2] و از این جایگاه برای ترویج اسلام و در عین [3]حال پیشبرد یک ناسیونالیسم عربی غیر اقراری علیه صهیونیسم استفاده میکرد.[4]
وی پس از شکست شورش عربها در زمان قیومیت بریتانیا بر فلسطین در سال ۱۹۳۹ به عراق فرار کرد و پس از سقوط دولت ملی مخالف انگلیس در عراق(که خودش در شکلگیری آن نقش فعالی داشت)، از آنجا به ایران، سپس ترکیه رفت و در نوامبر ۱۹۴۱ به آلمان نازی گریخت.[3] فرار او در میان فلسطینیان شادی بسیاری همراه داشت.[5] او با شخص هیتلر، گورینگ و دیگر مقامات بلندپایهٔ حزب نازی دیدار کرد. در آن جا به عضوگیری مسلمانان، بهویژه مسلمانان اهل بوسنی و هرزگوین برای عضویت در یگان ویژه و لشکر کوهستانی سیزدهم وافن اساس حنضر پرداخت.[6]