محمد بن بعیث
From Wikipedia, the free encyclopedia
محمد بن بعیث بن حلبس معروف به ابنبعیث (متوفی ۲۲۹ خورشیدی) ۲۳۵ (قمری)، فرماندار عربتبار مرند در سده دوم هجری در زمان خلفای عباسی بود. ابن بعیث از رجال دورهٔ متوکل است، حلبس پدربزرگ وی، سربازی عرب بود که بر مرند چیره شد. محمد در مرند دژ و استحکامات نطامی ساخت و در سال ۱۹۴ خورشیدی تبریز و شاهی (شهری در نزدیکی دریاچه ارومیه) را تسخیر کرد. وی در ابتدا رابطهٔ خوبی با جنبش سرخ جامگان داشت اما پس از گذشت زمانی، با بازداشت یکی از سرداران بابک به مخالفت با این جنبش برخاست. همکاری او با عباسیها به درازا نکشید و در زمان متوکل به زندان افتاد و در همانجا درگذشت.
محمد بن البعیث بن الحلبس (یا الجلیس) | |
---|---|
درگذشت | ۲۳۵ (قمری) (۸۵۰ میلادی) |
محل زندگی | ایران |
ملیت | ایرانی / عرب |
شناختهشده برای | شاعری به زبان فارسی، شورش بر ضد متوکل، خیانت به بابک خرمدین |
شهر زادگاه | مرند |
عنوان | ابنبعیث |
مخالف(ها) | متوکل |
خویشاوندان | بعیث، جعفر، حلبس (پسران) |
وی به زبان فارسی علاقهمند بود و اشعاری به فارسی میسرود. به گفته طبری پیران مراغه شعرهای فارسی وی را میخواندهاند.[1] برخی از پژوهشگران،[یادداشت 1] محمد بن بعیث را نخستین پارسی سرای آذربایجان دانستهاند که نمونهای از اشعار او باقی نمانده است[2] البته مشروط به اینکه مراد از «الفارسیه» در تاریخ طبری همان پارسی دری باشد[2] نه زبان متداول در آذربایجان آن روزگار یعنی آذری[2] یا به تعبیر دکتر ریاحی، فهلوی.[2]