مدولاسیون کد پالس
From Wikipedia, the free encyclopedia
مدولاسیون پالس-کد (به انگلیسی: Pulse-code modulation) یا پیسیام (PCM)، یک روش دیجیتالکردن سیگنالهای آنالوگ، به ویژه در مخابرات، است. در این مدولاسیون، سیگنال در فواصل زمانی مشخص و مساوی نمونهبرداری شده، سپس کوانتیده (به انگلیسی: quantized) میشود و درنهایت، هر نمونه با تعداد معینی بیت، کد میشود.
پسوند(های) نام پرونده | .L16, .WAV, .AIFF, .AU, .PCM[1] |
---|---|
نوع رسانهٔ اینترنتی | |
کد فایلبندی | "AIFF" for L16,[1] none[3] |
عدد جادویی | متفاوت است |
گونه | فایل صوتی فشردهنشده |
فراگیرنده | سیدی صوتی, AES3, WAV, AIFF, AU, M2TS, VOB و بسیاری دیگر |
قالب آزاد؟ | بله[5] |
نتیجهٔ کوانتش (به انگلیسی: quantization) سیگنال آنالوگ، مقادیری از مجموعهای محدود از اعداد صحیح خواهد بود (مثلاً عددی بین ۰ تا ۲۵۵). از آنجا که اعضای این مجموعه، اعداد صحیح هستند، میتوان از روشهای متداول مخابرات دیجیتال برای ذخیره، مقاومسازی نسبت به خطا (کدینگ کانال) و ارسال سیگنال در کانال مخابراتی استفاده کرد.
از پیسیام در تلفنهای دیجیتال، سامانههای صوتی دیجیتال، صدای رایانه و برخی پخشکنندههای صوت دیجیتال استفاده میشود.
کیفیت نتیجهٔ این مدولاسیون به دو عامل بستگی دارد؛ سرعت (فرکانس) نمونهبرداری و تعداد سطوح کوانتش.
شرط لازم برای سرعت نمونهبرداری این است که فرکانس نمونهبرداری بیشتر از فرکانس نایکوئیست سیگنال آنالوگ باشد. همچنین با افزایش تعداد سطوح کوانتش، سیگنال دیجیتالِ معادل، تقریب بهتری از سیگنال آنالوگ اصلی خواهد بود.
در مدولاسیون کد-پالس استفادهشده در سیدیهای صوتی، فرکانس نمونهبرداری ۴۴٫۱ کیلوهرتز و تعداد سطوح کوانتش ۶۵۵۳۶ (معادل ۱۶ بیت) است.