معماری ساسانی
نوعی معماری ایران باستان / From Wikipedia, the free encyclopedia
معماری ساسانی اشاره به سبکی از معماری دارد که مادر معماری ایرانی میباشد که در دوران ساسانیان به اوج پیشرفت خود رسیده بود. از بسیاری جهات، دوره سلسله ساسانی (۲۲۴–۶۵۱ میلادی) شاهد بیشترین دستاوردهای تمدن ایرانی بودهاست. همچنین سلسله ساسانی آخرین امپراتوری بزرگ ایرانی قبل از تسلط مسلمانان در پی حمله اعراب به ایران بودهاست. از سوی برخی کارشناسان معماری ساسانی بهعنوان یک زیر رده از معماری پارتی دستهبندی میشود که با معماری دورههای پیشین تفاوت بسیار دارد. پس از تسلط اعراب بر ایران، نماآرایی (معماری)، گنبدها، نمادها و غیره توسط مسلمانان ضبط گشت و بهعنوان معماری اسلامی معرفی شد.[1][2] تمامی بناهای دوره ساسانی، به دوره شاهنشاهی ساسانی مربوط بوده و پیش از پیدایش دین اسلام بنا شدهاند.[3]