ناوگان دریایی هستهای
From Wikipedia, the free encyclopedia
ناوگان دریایی هستهای، ناوگانی است که کشتیها و زیردریاییهای آن انرژی خود را از یک نیروگاه هستهای کوچک در داخل خودشان تأمینمیکنند. نیروگاه با گرم کردن آب، بخاری تولید میکند که حرکت پرفشار آن منجر به چرخش توربین و در نهایت چرخش پروانهٔ شناور شده یا برق لازم برای روشنایی و چرخش پروانه را فراهممیآورد. از این فناوری، بیشتر در ناوهای فوقسنگین هواپیمابر و جنگی استفاده شدهاست و تعداد کمی از ناوگانهای تجاری از آن بهرهمند هستند.
در مقایسه با کشتیهای دارای سوخت فسیلی، شناورهای هستهای امکان عملیات طولانیتر را بدون نیاز به سوختگیری در اختیار میگذارند حدود ۳ تا ۴ سال کل سوخت در داخل رآکتور هستهای قرار گرفته و هیچ فضایی برای ذخیره و انباشت سوخت، مورد اشغال قرار نمیگیرد. همچنین نیازی به درنظرگیری فضا برای اگزوز و دودکشهای تخلیه وجود ندارد. با این حال، علیرغم صرفه در هزینهٔ سوخت، هزینههای عملیاتی و راهاندازی بالا، مانع از بهکارگیری این فناوری در ناوگانهای غیرنظامی شدهاست.