نشست بینالمللی احزاب کمونیست و کارگران در سال ۱۹۶۹
From Wikipedia, the free encyclopedia
در تاریخ ۵–۱۷ ژوئن ۱۹۶۹، نشست بینالمللی احزاب کمونیست و کارگران پس از ۹ سال در شهر مسکو برگزار شد. این جلسه پس از انشعاب چین و شوروی و مداخله شوروی در چکسلواکی اتفاق افتاد. در نشست بینالمللی قبلی که در سال ۱۹۶۰ در مسکو برگزار شده بود، اختلافات بین حزب کمونیست اتحاد جماهیر شوروی از یک طرف و حزب کمونیست چین و حزب کار آلبانی از طرف دیگر حاکم بود. در این زمان شکاف بین دو قطب نهایی شده بود. عناصر طرفدار چینی در این رویداد غایب بودند. با این وجود پدیده یورو کمونیسم شروع به ظهور کرد، که در میان برخی از هیئتهای حاضر قابل توجه بود.
همچنین حزب کارگران کره و حزب کارگران ویتنام که هر دو در آن زمان محتاط بودند و موضع خود را در درگیری چین و شوروی نمیگرفتند، حضور نداشتند.
دو نکته اصلی بحث در این کنفرانس، استراتژی همکاری با نیروهای ضد امپریالیست و جشن صد سالگی تولد لنین بود. در مورد هر دو موضوع، کنفرانس سندی را تصویب کرد. سند صد سالگی تولد لنین به اتفاق آرا تصویب شد، اما سند اتحاد بین احزاب کمونیست و نیروهای ضد امپریالیست توسط هیئتهای نروژ، دومنیکن و انگلیس امضا نشد. هیئتهای ایتالیایی، سامارینی، اتریشی و ریونیونی فقط یکی از چهار قسمت سند را امضا کردند.[1]