نظام یورو
From Wikipedia, the free encyclopedia
نظام یورو (به انگلیسی: Eurosystem) مرجع قدرت پولی در منطقه یورو است و شامل کشورهای عضو اتحادیه اروپا است که یورو را به عنوان تنها واحد پول رسمی پذیرفتهاند. بانک مرکزی اروپا (به اختصار ECB) طبق ماده ۱۶ اساسنامه خود حق انحصاری در صدور اسکناس یورو را دارد. کشورهای عضو میتوانند سکههای یورو صادر کنند، اما مبلغ و میزان آن باید از قبل توسط بانک مرکزی اروپا مجاز باشد.[1]
نظام یورو متشکل از بانک مرکزی اروپا و بانکهای مرکزی ملی از ۱۹ کشور عضو است که بخشی از منطقه یورو هستند. بانکهای مرکزی ملی سیاست های پولی بانک مرکزی اروپا را اعمال میکنند. هدف اصلی نظام یورو ثبات قیمت است. اهداف ثانویه آن ثبات مالی و ادغام مالی است. در بیانیه ماموریت نظام یورو آمده است که بانک مرکزی اروپا و بانکهای مرکزی ملی به صورت مشترک در دستیابی به اهداف سهیم هستند.
نظام یورو مستقل است. نهادها، سازمانها و دولتها نباید در انجام وظایف خود به دنبال نفوذ در اعضای نهادهای تصمیم گیرنده بانک مرکزی اروپا یا نهادهای هماهنگ کننده ملی باشند.
نظام یورو با نظام اروپایی بانکهای مرکزی (ESCB) متمایز است، که بانک مرکزی اروپا و بانکهای مرکزی هر ۲۷ کشور عضو اتحادیه اروپا را شامل میشود ، از جمله کشورهایی که بخشی از منطقه یورو نیستند.