نیروهای محور
اتحاد نظامی شکستخورده در جنگ جهانی دوم (۱۹۴۰–۱۹۴۵) / From Wikipedia, the free encyclopedia
نیروهای محور یا متحدین (فرانسوی: Axe Rome - Berlin - Tokyo انگلیسی: Axis powers، آلمانی: Achsenmächte، ژاپنی: 枢軸国 Sūjikukoku و ایتالیایی: Potenze dell'Asse) یا محور رم–برلین–توکیو اتحادیهای بین آلمان نازی، ایتالیا، ژاپن و دیگر کشورهای متحد آنها پیش از آغاز و در جریان جنگ جهانی دوم بود. این کشورها با اینکه هماهنگیِ کاملی میان خود نداشتند، بر سر جنگ با دشمنانِ مشترکِ خود (یعنی متفقین) اتفاق نظر داشتند. این اتحاد تا پایان جنگ جهانی دوم که به شکست آنها انجامید، ادامه یافت. سه قدرت اصلی محور در بین خودشان به «محورِ رم، برلین، توکیو» معروف بودند. در طول این اتحاد کشورهایی نیز همسو با نیروهای محور به مخالفت با متفقین پرداخته، با این کشورها متحد شدند. برخی از کشورها نیز پس از اشغال نظامی توسط حاکمانِ دستنشانده به این اتحادیه میپیوستند. با وجود این که اعضای اتحاد محور از ابتدا اهداف مشترکی را دنبال نمیکردند اما در آغاز با اقدامات دیپلماتیک به دنبال تأمین توسعهطلبیهای خود بودند؛ آلمان به دنبال بازپسگیری مناطق از دست رفته خویش در جنگ جهانی اول بود؛ ایتالیای فاشیست تحت رهبری موسولینی خواهان تأسیس دوباره امپراتوری روم در بالکان و آفریقا بود و ژاپن نیز ماجراجوییهای خود را در چین و آسیای شرقی دنبال میکرد.
محور رم–برلین–توکیو | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
۱۹۴۰–۱۹۴۵ | |||||||
Tripartite Pact powers:
States that adhered to the Tripartite Pact:
Co-belligerent states:
دولتهای دست نشانده:
| |||||||
وضعیت | اتحاد نظامی | ||||||
دوره تاریخی | جنگ جهانی دوم | ||||||
۲۵ نوامبر ۱۹۳۶ | |||||||
۲۲ مه ۱۹۳۹ | |||||||
• Tripartite Pact | ۲۷ سپتامبر ۱۹۴۰ | ||||||
• Dissolved | ۲ سپتامبر ۱۹۴۵ | ||||||
|
سنگ بنای این اتحاد با امضای پیمانی بین آلمان و ایتالیا در اکتبر ۱۹۳۶ گذاشته شد. اول نوامبر همان سال موسولینی اعلام کرد تمامی کشورهای اروپا از آن پس باید بر محور رم - برلین باشند. این سخن باعث پدید آمدن اصطلاح جدیدی با عنوان «محور» شد. تقریباً به صورت همزمان قدم بعدی با امضای پیمان ضد کمینترن، یک پیمان ضد کمونیستی بین آلمان و ژاپن برداشته شد. سال بعد ایتالیا نیز به این پیمان پیوست. «محور رم-برلین» سال ۱۹۳۹ با عقد قراردادی با عنوان «پیمان فولاد» بین آلمان و ایتالیا به یک اتحاد نظامی تبدیل شد. در نقطه اوج خود این اتحاد بر بخشهای گستردهای از اروپا، شمال آفریقا و شرق آسیا سلطه پیدا کرده بود. با این همه بین این سه کشور هیچگاه ملاقات سه جانبه صورت نگرفت و این کشورها از هماهنگی حداقلی برخوردار بودند. جنگ سال ۱۹۴۵ با شکست قوای محور به پایان رسید و اتحاد آنها از بین رفت.