وارونگی والدن
From Wikipedia, the free encyclopedia
وارونگی والدن عبارت است از وارونگی مولکولی با مرکز دستسان یا دستواره در یک واکنش شیمیایی. از آنجایی که یک مولکول میتواند دو انانتیومر پیرامون یک مرکز دستسان تشکلیل دهد؛ وارونگی والدن شکل مولکول را از یک انانتیومر به دیگری منتقل میکند. برای نمونه در یک واکنش جانشینی هستهدوستی دومولکولی، وارونگی والدن در یک اتم با هندسهٔ چهار وجهی روی میدهد.
این پدیده نخستین بار توسط پاول والدن در سال ۱۸۹۶ مشاهده شد. او توانسته بود انانتیومر یک ترکیب شیمیایی را به انانتیومر دیگر تبدیل کند و برعکس؛ از این رو به این رویداد چرخهٔ والدن هم میگویند.[1]