پرواز پرندگان
From Wikipedia, the free encyclopedia
پرواز پرنده (به انگلیسی: Bird flight)، حالت آغازین حرکتی با استفاده از بالهاست که بیشتر گونههای پرندگان آن را به کار میگیرند و به کمک آن در هوا برمیخیزند و پرواز میکنند. پرواز به پرندگان در تغذیه، تولیدمثل، دوری از شکارچیان و کوچ و مهاجرت، کمک میکند.
پرواز پرنده یکی از پیچیدهترین شکلهای جابجایی در قلمرو جانوران است. هر جنبه از این نوع حرکت، از جمله شناور شدن، برخاستن، شناور شدن و حفظ تعادل و کنترل پرواز، مسیریابی و فرود آمدن، دربر گیرندهٔ بسیاری از حرکتهای پیچیدهاست. همانطور که گونههای مختلف پرندگان در طول میلیونها سال از طریق تکامل و یادگیری برای خو گرفتن با محیطهای خاص، طعمهٔشکارچیان و دیگر نیازها سازگار شدند، آنها تخصصهایی را در استفاده از بالهای خود ایجاد کردند و به شکلهای مختلفی از مهارت در پرواز دست یافتند.
نظریههای گوناگونی در بارهٔ چگونگی تکامل پرواز پرندگان وجود دارد، از جمله پرواز از طریق سقوط یا سُر خوردن (فرضیه از درختان به پایین)، از دویدن یا جهش (فرضیه از زمین به بالا)، از دویدن شیب به کمک بال یا رفتار proavis (تند بال زدن).