کنستانتین بزرگ و مسیحیت
From Wikipedia, the free encyclopedia
کنستانتین بزرگ و مسیحیت (انگلیسی: Constantine the Great and Christianity) در طول سلطنت امپراتور روم کنستانتین بزرگ (۳۰۶–۳۳۷ پس از میلاد)، مسیحیت شروع به انتقال به دین مسلط امپراتوری روم کرد. مورخان در مورد دلایل کنستانتین برای طرفداری از مسیحیت نامطمئن هستند، و متکلمان و مورخان اغلب در مورد این که او از کدام شکل از مسیحیت اولیه پیروی میکرد توافق ندارند. در مورد اینکه آیا او مسیحیت مادرش سنت هلنا را در جوانی پذیرفت، یا همانطور که یوسیبوس قیصریه ادعا میکند، مادرش او را تشویق به گرویدن به ایمانی که خود پذیرفته بود، کرد، میان محققان اتفاق نظر وجود ندارد.
کنستانتین در بیشتر دوران سلطنت خود به عنوان امپراتور یگانه بر امپراتوری روم حکومت کرد. برخی از محققان ادعا میکنند که هدف اصلی او جلب رضایت و تسلیم یکپارچه در برابر اقتدار خود از همه طبقات بودهاست و به همین دلیل او مسیحیت را برای انجام تبلیغات سیاسی خود انتخاب کرد و معتقد بود که این دین مناسبترین دین است که میتواند با فرقه امپراتوری روم (حق الهی پادشاهان) سازگار باشد. با این وجود، در زمان سلسله کنستانتین، مسیحیت در سراسر امپراتوری گسترش یافت و عصر کلیسای دولتی امپراتوری روم را آغاز کرد.[1] اینکه آیا کنستانتین صادقانه به به مسیحیت گروید یا به چندخداپرستی وفادار ماند، موضوع بحث است. در میان مورخان تغییر دین رسمی او در سال ۳۱۲ تقریباً در بین مورخان به رسمیت شناخته شدهاست،[2][1][3] علیرغم اینکه ادعا میشد او تنها در بستر مرگ توسط اسقف آریایی یوسبیوس نیکومدیا در سال ۳۳۷ غسل تعمید داده شد.[4][5][6] دلایل واقعی پشت آن ناشناخته باقی مانده و همچنین مورد بحث است.[2][3]