گوش (ایزد)
From Wikipedia, the free encyclopedia
گوش یا گوشوروَن یا گِئوش یا گئو یا سیاگالش شماری از نامهای ایزدبانوی نگهبان چارپایان و ناظر رفاه حیوانات است.
گوش نگهبان چهارپایان | |
---|---|
اطلاعات کلی | |
نامهای دیگر: | گوشورون، سیاگالش، درواسپ، درواسپا |
اوستایی: | گئوش |
جنسیت: | ایزدبانو |
دوران پیدایش: | پیش از زرتشت |
رده: | نگهبان همه جهان هستی، نگهبان اسبها [1] |
نماد: | گاو، گیتی، زندگی |
وابستگی: | ایزدان سی و سه گانه، ایزدان نگهبان روز های ماه |
نگهبان روز: | چهردهم هر ماه |
ایزدان همکار: | وهومنه، ماه و رام |
گل: | میزورس |
نسک: | گوش یشت |
همتاها | |
همتای یونانی: | آرتمیس |
همتای رومی: | دیانا |
گَاوش اوروَن خدایبانوی نگهبان چهارپایان مفید است که تخمه آنان را از ماه میگیرد و به زمین میفرستد. دْرَواسپَ نام دیگر اوست که ایزدبانوی حامی چهارپایان، بهویژه اسبان است.[2] در یسنا هات ۲۶ روانِ گوشَ نیک کُنشی مورد ستایش قرار گرفتهاست. یشتی از کتاب یشتها به نام گوشیشت یا درَواسپَ یشت در ستایش این ایزد است.
ابوریحان بیرونی در آثار الباقیه آورده: روز چهاردهم (ماه دی) روز گوش است که آن را سیرسور نیز مینامند. در این روز ایرانیان سیر و شراب میخورند و سبزیها را با گوشتهائی که استعاذه از شیطان بر آن خواندهاند، میپزند و سبب این است که شیاطین (دیوان) را که پس از قتل جمشید چیره شدهبودند، مردم ایذاء آنان را دفع کردند و از قتل جمشید حزین گشتند و سوگند یاد کردند به چربی نزدیک نشوند و اینکار در ایشان سنت ماند. ایزد گوش از همکاران امشاسپند بهمن، ماه و رام است. به گفتهٔ بندهش گیاه میزورس به ایزد گوش تعلق دارد.