گونگ
یک ساز موسیقی کوبه ای / From Wikipedia, the free encyclopedia
گونگ یا گانگ (به انگلیسی: gong؛ اندونزیایی و مالایی: gong; جاوهای: ꦒꦺꦴꦁ ؛gong; چینی: 鑼؛ ژاپنی:
گونگ gong | |
---|---|
ریشههای سبکی | موسیقی اندونزی ( جاوا و بالی) |
ریشههای فرهنگی | اندونزی |
سازهای معمول | Gamelan • Gong • Bonang • Gambang • گندر • Kemanak • Kendang • Kepyak • Reyong • گانگسا • Kenong/ Kethuk • Peking • سارون • Siter • Slenthem • سولینگ |
منشأ گونگ احتمالاً مناطق غربی چین، در قرن ششم است. اصطلاح گونگ از جزیره اندونزیایی جاوا سرچشمه گرفتهاست. تحقیقات علمی و باستانشناسی ثابت کردهاست که برمه، چین، اندونزی (جاوا) و آنام چهار مرکز اصلی تولید گونگ جهان باستان بودند.[1] نوعی از گونگ گلدانی برنز معروف به ناقوس استراحت، در یونان باستان و روم بهطور گسترده مورد استفاده قرار میگرفت، به عنوان مثال در اوراکل معروف دودونا، جایی از گونگ نیز استفاده میشد.[2][3]
گونگها عمدتاً از برنز یا برنج ساخته میشوند اما بسیاری از آلیاژهای فلزات دیگر نیز در آنها استفاده میشود.