برنامه ونرا
From Wikipedia, the free encyclopedia
برنامه ونرا (روسی: Вене́ра، تلفظ شده [vʲɪˈnʲɛrə]، که به معنای «زهره» در روسی است) نامی بود برای مجموعهای از کاوشگرهای فضایی که در سالهای ۱۹۶۱ تا ۱۹۸۴ توسط اتحاد جماهیر شوروی ایجاد شد تا اطلاعات مربوط به سیاره زهره را جمعآوری کند. ده کاوشگر با موفقیت روی سطح این سیاره فرود آمد، از جمله دو برنامه وگا و کاوشگرهای ونرا-هالی، در حالی که سیزده کاوش با موفقیت وارد جو زهره شدند. با توجه به شرایط شدیداً ناهموار سطح روی زهره، این کاوشگرها فقط میتوانند برای مدت کوتاهی بر روی سطح زهره دوام بیاورند که زمان آن بین ۲۳ دقیقه تا دو ساعت است.
برنامه ونرا چند دستاورد بزرگ در زمینه کاوش در فضا ایجاد کرد، از جمله اولین دستگاههای ساخته شده توسط انسان که وارد جو سیاره دیگری شدند (ونرا ۳ در اول مارس ۱۹۶۶)، اولین کسی که یک فرود نرم را در سیاره دیگری انجام داد (ورنا ۷ در ۱۵ دسامبر ۱۹۷۰) اولین کسی که تصاویر را از سطح سیاره دیگر بازگرداند (ونرا ۹ در ۸ ژوئن ۱۹۷۵) و اولین کسی که اسکن نقشهبرداری رادار با وضوح بالا را انجام داد (ونرا ۱۵ در ۲ ژوئن ۱۹۸۳).