آل بریدی
From Wikipedia, the free encyclopedia
آل بریدی یا بریدیان سلسلهای شیعهمذهب بود که در قرن چهارم هجری مدتی در بصره و اهواز و واسط حکومت داشت. این سلسله متشکل از سه برادر به نامهای ابوعبدالله احمد، ابوالحسین عبدالله (علی)، ابویوسف یعقوب بود به ضمیمهٔ پسرِ ابوعبدالله، موسوم به ابوالقاسم. ابوعبدالله، برادر بزرگتر، از سال ۳۱۶ هجری به عرصه سیاست وارد شد. لقب «مُقطِع» که در برخی منابع برای ابوعبدالله آمده، میتواند حاکی از اقطاعداری آنها باشد.[1]