جنگ آزادیبخش بنگلادش
From Wikipedia, the free encyclopedia
جنگ آزادیبخش بنگلادش (به بنگالی: মুক্তিযুদ্ধ (تلفظ: موکتیجودهو)) نام یک رویارویی مسلحانه میان پاکستان غربی (پاکستان امروزی) و پاکستان شرقی (بنگلادش امروزی) بود. این جنگ به تأسیس کشور بنگلادش انجامید.
جنگ آزادیبخش بنگلادش | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
نقشهای که واحدهای نظامی و تحرکات نیروها را در طول جنگ، نشان میدهد. - ۱۹۷۱ | |||||||
| |||||||
طرفهای درگیر | |||||||
ارتش آزادیبخش بنگلادش (موکتی باهینی) هند |
پاکستان رضاکار |
جنگ آزادیبخش بنگلادش در ۲۶ مارس ۱۹۷۱ آغاز شد. در آن تاریخ، نیروهای پاکستان باختری به شهروندان بنگالی که خواستار استقلال بودند حملهور شدند. اعضاء هنگ بنگال خاوری، تفنگداران پاکستان خاوری، شهربانی پاکستان خاوری و دیگر نیروهای نظامی و شبه نظامی بنگالی به همراه شهروندان مسلح دست به شورش زدند و گروهی چریکی برای مبارزه با پاکستان باختری تشکیل دادند. این گروه، ارتش آزادیبخش بنگلادش (موکتی باهینی) نام گرفت.
طی ماههای متعاقب، هندوستان از نظر اقتصادی، نظامی و دیپلماتیک به یاری ارتش آزادیبخش بنگلادش شتافت. پاکستان در ۳ دسامبر ۱۹۷۱ به یک حمله پیشگیرانه به مرزهای غربی هند دست زد و این آغاز جنگ ۱۹۷۱ پاکستان و هند بود. سرانجام در ۱۶ دسامبر ۱۹۷۱ نیروهای پاکستان (غربی) مستقر در شرق، از ارتش هند و ارتش آزادیبخش بنگلادش شکست خوردند و بعد از این شکست، بزرگترین تسلیم اسرا پس از جنگ جهانی دوم رخ داد.