راهب
From Wikipedia, the free encyclopedia
راهب (به انگلیسی: monk) (گرفته شده از واژه یونانی μοναχός, monachos به معنای تنها و گوشه نشین) شخصی است که اصول ریاضت و مرتاضی که وظیفه ایست دینی را انجام میدهد و تنها یا همراه با دیگر راهبان زندگی میکند. راهب ممکن است فردی باشد که تصمیم گرفته زندگیش را وقف خدمت به نوع بشر کند یا میتواند زاهد و مرتاض باشد که داوطلبانه برمیگزیند تا جریان اصلی زندگی را ترک گفته و زندگی خود را در دعا و تفکر گذران کند. این مفهومی دیرینه و کهنی است و میتوان آن را در ادیان و فلسفههای بسیاری یافت. این لفظ در زبان یونانی برای زنان نیز قابل کاربرد است، اما در انگلیسی مدرن بهطور عمده فقط برای مردان استفاده میشود در صورتیکه معمولاً از واژهٔ راهبه (به انگلیسی: nun) برای راهبان زن به کار میبرند. اگرچه اصطلاح monk خاستگاهی مسیحی دارد، اما در زبان انگلیسی میتوان آن را با معانی مشابه و آزادانه هم برای مردان و زنان تارک و راهب از دیگر ادیان و زمینهها و ریشههای فلسفی به کار برد. راهب واژهای عمومی و کلی است و در نتیجه ممکن است در بعضی از سنتهای مذهبی و فلسفی با اصطلاحات دیگری چون عابد و زاهد (ascetic) قابل تعویض باشد. اما عمومی بودن این واژه به معنای استفاده و جایگزین کردن آن با اصطلاحاتی که به انواع خاص راهب دلالت دارند نیست.
این مقاله نیازمند تمیزکاری است. لطفاً تا جای امکان آنرا از نظر املا، انشا، چیدمان و درستی بهتر کنید، سپس این برچسب را بردارید. محتویات این مقاله ممکن است غیر قابل اعتماد و نادرست یا جانبدارانه باشد یا قوانین حقوق پدیدآورندگان را نقض کرده باشد. |