قانون گریم
From Wikipedia, the free encyclopedia
گریم، زبانشناس آلمانی در سال ۱۸۱۹ دستور تطبیقی زبانهای ژرمانی (گوتی، اسکاندیناوی، انگلیسی، فریزلندی، هلندی و آلمانی) را نوشت. در چاپ دوم همین کتاب، او تقارنهای آوایی منظم موجود میان زبانهای سانسکریت، یونانی، لاتین و زبانهای ژرمانی را نشان داد، و از این راه ، پیوند زبانهای ژرمانی را با خانوادهٔ زبانهای هندواروپایی مشخص کرد. در واقع، گریم پس از خواندن اثر راسک ملاحظات تدوین شدهٔ خود را دربارهٔ تقارن تغییرات صامتهای زبانهای هندواروپایی در اثر خود یعنی چاپ دوم کتاب یادشده در بالا در سال ۱۸۲۲ ارائه کرد. البته اهمیت کار گریم تنها نشان دادن تقارنهای آوایی میان زبانهای ژرمانی و دیگر زبانهای خانوادهٔ هندواروپایی نیست، بلکه این اهمیت در کشف نظم صریحی است که بر تقارنهای آوایی یادشده حاکم است. نظم تقارنهای آوایی و یا بیان دقیقتر، نظام تقارن موجود میان صامتهای زبانهای یادشده در بالا بعداً به عنوان قانون گریم (به انگلیسی: Grimm's law) نامیده شد.