سندرم کارسینوئید
From Wikipedia, the free encyclopedia
سندرم کارسینوئید (Carcinoid syndrome) به مجموعه علایمی گفته میشود که به دنبال برخی از تومورهای کارسینوئید (carcinoid tumors) رخ میدهند. این تومورها، تومورهایی منتشر هستند که ممکن است در همه جای دستگاه گوارش از جمله آپاندیس، ایلئوم و رکتوم و نیز ریه دیده شوند. تومورهای کارسینوئید تومورهایی با رشد آهسته و کوچک هستند. کمبود نیاسین موجب ایجاد این سندرم میشود.
سندرم کارسینوئید | |
---|---|
سروتونین | |
تخصص | غدد درونریز و متابولیسم |
طبقهبندی و منابع بیرونی | |
آیسیدی-۱۰ | E34.0 |
آیسیدی-۹-سیام | 259.2 |
آیسیدی-اُ: | M8240/3-8245 |
دادگان بیماریها | 2040 |
مدلاین پلاس | 000347 |
ئیمدیسین | med/۲۷۱ |
سمپ | D008303 |
منشأ این تومورها از سلولهای نوروآندوکرین است که سروتونین و سایر میانجیها را ترشح میکنند. سروتونین به عنوان میانجی در سیستم اعصاب مرکزی (CNS) و نیز عامل تنگکننده عروق عمل میکند. همچنین در برخی از اعمال فیزیولوژیک نظیر تنظیم خواب و تنظیم درجه حرارت بدن و دریافت حس درد و بروز برخی از پدیدههای پاتولوژیک همانند اضطراب، افسردگی، میگرن و فشارخون اولیه (Essential Hypertention) دخیل است.
افزایش تولید سروتونین و کالیکرین باعث ایجاد علائمی مانند گلگون شدن صورت، اسهال، تهوع، انقباض و تنگی مجاری تنفسی (خس خس کردن سینه) و مشکلات قلبی میشود که این علایم را تحت عنوان سندرم کارسینوئید میشناسند.
فقط ۱۰٪ تومورهای کارسینوئید موجب بروز سندرم کارسینوئید میشوند، مانع بزرگ در این راه کبد است که با متابولیزه کردن سروتونین تولید شده از بروز این سندرم جلوگیری میکند؛ لذا اغلب سندرم کارسینوئید در بیمارانی که منشأ تومور آنها در دستگاه گوارش است بعد از متاستاز کبدی تومور دیده میشود.
تشخیص با بررسی یکی از متابولیتهای سروتونین (5HIAA)در نمونه ادرار ۲۴ ساعتهاست.