Էլեկտրակիթառ
From Wikipedia, the free encyclopedia
Էլեկտրակիթառ, կիթառի տարատեսակ էլեկտրական պիկապներով, որոնք առաջանում են էլեկտրական հոսանքի տատանումների արդյունքում առաջացող մետաղական լարերի տատանումների շնորհիվ։ Պիկապների ձայնն օգտագործվում է հատուկ ձայնային էֆֆեկտներ ստանալու նաև բարձրախոսներին հեշտությամբ միանալու նպատակով։ «Էլեկտրակիթառ» բառն առաջացել է «էլեկտրական կիթառ» բառակապակցությունից։
Արագ փաստեր Էլեկտրակիթառ, Տեսակ ...
Էլեկտրակիթառ | |
---|---|
Տեսակ | երաժշտական գործիքի տեսակ |
Որակավորում | electro-acoustic chordophones? և կիթառ |
Հորնբոսթել-Զաքսի հանմակարգ | 513[1] |
Ստեղծման տարեթիվ | 1932 |
Հնարող | Ժորժ Բոշամ |
Ձայնանմուշ | |
Փակել
Առավել տարածված են վեցլարանի էլեկտրակիթառները։ Վերջիններիս դասական կառուցվածքը նման է ակուստիկ կիթառի կառուցվածքին. մի լյա ռե սոլ սի մի (E A D G B E)։ Բավական հաճախ օգտագործվում է «dropped D» կառուցվածքը, որի ժամանակ ներքին լարը ներկայանում է ռե-ն (D) և ավելի ցածր պարամետրեր (Drop C, Drop B)։ Սա օգտագործում են մետալ և ալտերնատիվ երաժշտություն նվագելիս։