Միացյալ Նահանգների պետական պարտքի պատմություն
From Wikipedia, the free encyclopedia
Միացյալ Նահանգների պետական պարտքի պատմություն, սկսվել է դաշնային կառավարության պարտքով, որը գոյացել է Ամերիկյան հեղափոխական պատերազմի ժամանակ ԱՄՆ առաջին գանձապահ Մայքլ Հիլեգասի կողմից՝ երկրի ձևավորումից հետո՝ 1776 թվականին։ Այդ ժամանակվանից ի վեր Միացյալ Նահանգները շարունակաբար ունեցել է տատանվող պետական պարտք, բացառությամբ 1835–1836 թվականների՝ մոտ մեկ տարվա ընթացքում։ Տարիների ընթացքում համեմատություններ թույլ տալու համար պետական պարտքը հաճախ արտահայտվում է որպես համախառն ներքին արդյունքի (ՀՆԱ) հարաբերակցություն։ Պատմականորեն, Միացյալ Նահանգների պետական պարտքը որպես ՀՆԱ-ի մասնաբաժին աճել է պատերազմների և ռեցեսիաների ժամանակ և հետագայում նվազել։
Միացյալ Նահանգների պետական պարտքը, որպես ՀՆԱ-ի տոկոս, հասել է իր ամենաբարձր մակարդակին Հարի Թրումենի առաջին նախագահական ժամկետում, Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի ժամանակ և դրանից հետո։ Պետական պարտքը, որպես ՀՆԱ-ի տոկոս, արագորեն իջավ Երկրորդ համաշխարհային պատերազմից հետո և հասավ նվազագույնի 1973 թվականին նախագահ Ռիչարդ Նիքսոնի օրոք։ Այդ ժամանակից ի վեր պարտքը որպես ՀՆԱ-ի մասնաբաժին հետևողականորեն աճել է, բացառությամբ նախագահներ Ջիմի Քարթերի և Բիլ Քլինթոնի օրոք։ Պետական պարտքը բարձրացավ 1980-ականներին, երբ նախագահ Ռեյգանը նվազեցրեց հարկերի դրույքաչափերը և ավելացրեց ռազմական ծախսերը։ Այն ընկավ 1990-ականներին՝ ռազմական ծախսերի նվազման, հարկերի ավելացման և 1990-ականների բումի պատճառով։ Պետական պարտքը կտրուկ աճեց 2007-2008 թվականների ֆինանսական ճգնաժամի հետևանքով, և դրա արդյունքում զգալի հարկային եկամուտները նվազում են, և ծախսերն ավելանում են։
ԱՄՆ-ի պետական պարտքը կտրուկ աճեց 2019-2021 թվականների COVID-19 համաճարակի ընթացքում՝ կապված տնտեսության պահպանմանն ուղղված արտակարգ միջոցառումների հետ՝ մեծ մասշտաբով տնտեսական անկման ժամանակ, արդյունաբերության մեծ մասում ուղեկցող բարձր գործազրկությամբ[2]։