Պատերազմների սերունդներ
From Wikipedia, the free encyclopedia
1989 թվականին ամերիկացի փորձագետ Վիլյամ Լինդը, վերլուծելով ամերիկյան ծովային հետևակայինների առաջադրանքների էվոլյուցիան, առաջ քաշեց պատերազմների չորս սերնդի բաժանման մոդելը։ Առաջին սերնդի պատերազմները ըստ նրա բնութագրվում են որպես հարթափող հրազենի կիրառմամբ, ուղիղ կրակով ընթացող պատերազմեր։ Պատերազմների երկրորդ սերունդը բնութագրվում են որպես խրամատային պատերազմներ՝ հրետակոծություններով, գնդացիրներով, խրամուղիներով և դաշտային ամրաշինություններով։ Լինդը բլիցկրիգը վերագրեց երրորդ սերնդին, որի ժամանակ բանակը ձգտում է շրջապատել թշնամուն և կտրել նրան հաղորդակցությունից, զենքի հիմնական տեսակներն են տանկերն ու ինքնաթիռները։ Ըստ Լինդի չորրորդ սերնդի պատերազմը վարվում են ժամանակակից տեխնիկայով զինված զինվորների ոչ մեծ խմբերով՝ իրար հաջորդող առանձին գործողություններով։ Գրականության մեջ հանդիպում են նաև հինգերորդ և վեցերորդ սերունդների պատերազմների նկարագրություններ, սակայն այս տերմինների բովանդակությունը տարբեր հեղինակների մոտ տարբեր են։ Մեր միջավայրում ավելի շատ քննարկվում է ռուս տեսաբան, գեներալ-մայոր Վլադիմիր Սլիպչենկոյի բաժանման մոդելը։