Սիդնեյ սթրիթի պաշարում
From Wikipedia, the free encyclopedia
Սիդնեյ սթրիթի պաշարում, տեղի է ունեցել 1911 թվականի հունվարին, որը Լոնդոնի արևելյան ծայրամասում զինված բախում էր ոստիկանության, զինված ուժերի և Լոնդոնի Սիդնեյ փողոց № 100 տունը պաշարած շոտլանդական գվարդիայի միջև, ոտեղ բնակվում էին լատվիական անարխիստական խմբավորման անդամները։ Միջոցառումների ժամանակ խմբի 2 անդամ է զոհվել, մի քանի ոստիկան վիրավորվել։ Պաշարումը ղեկավարել է անձամբ ներքին գործերի նախարար Ուինսթոն Չերչիլը, ով ժամանել է դեպքի վայր։ Հունվարի 3-ի իրադարձություններին նախորդել է 1910 թվականի դեկտեմբերի 16-ին Հունսվիչ փողոցում երեք ոստիկանների սպանությունը, երբ լատվիացի անարխիստների խումբը Պետերիս գլխավորությամբ գլխավորությամբ (Պյոտր Պյատկով, Պյոտր Մալյար) փորձել է թալանել զարդերի խանութ։ Տեղի ունեցած իրադարձությունները մեծ արձագանք ստվացավ հասարակության շրջանում, կատարվեց հետաքննություն և սկսեց քննարկվել մամուլում։ Սակայն հանցագործության անմիջական կատարողների մահից հետո մնացած մեղադրյալների նկատմամբ բավարար ապացույցներ չկային, և նրանք արդարացվեցին։
Թվական | հունվարի 3, 1911 |
---|---|
Վայր | East End of London? |
Հակառակորդներ | |
| |
Հրամանատարներ | |
| |
Կողմերի ուժեր | |
| |
Ռազմական կորուստներ | |
| |
Ընդհանուր կորուստներ |
Այն հայտնի է նաև Սթեփնիի ճակատամարտ անունով[1]։ Պաշարումը գագաթնակետն էր մի շարք իրադարձությունների, որոնք սկսվեցին 1910 թվականի դեկտեմբերին ոսկերչական սրահի կողոպուտի փորձով՝ Լոնդոնի Սիթիում գտնվող Հաունդսդիչում, լատվիացի ներգաղթյալների հանցախմբի կողմից, որը հանգեցրեց երեք ոստիկանի սպանությանը, ևս երկուսին վիրավորելուն և Ջորջ Գարդշտեյնի մահը, որը լատվիական հանցախմբի գլխավոր անդամն էր։ Լոնդոնի Մետրոպոլիտենի և Սիթիի ոստիկանական ուժերի հետաքննությունը բացահայտել է Գարդշտեյնի հանցակիցներին, որոնց մեծ մասը ձերբակալվել է երկու շաբաթվա ընթացքում։ Ոստիկանությանը տեղեկացրել են, որ ավազակախմբի վերջին երկու անդամները թաքնվել են Ստեպնիի Սիդնի փողոցի 100 հասցեում[2]։ Ոստիկանությունը տարհանել է տեղի բնակիչներին, և հունվարի 3-ի առավոտյան հրդեհ է բռնկվել։ Զինամթերքի պակասի պատճառով ոստիկանությունը օգնություն է խնդրել բանակից։ Պաշարումը տևեց մոտ վեց ժամ։ Բախման ավարտին շենքն արդեն հրդեհված էր և ոչ մի պատճառ հայտնաբերված չէր։ Անվտանգության համակարգերից մեկը վնասվել էր նախքան կրակի տարածումը։ Մինչ Լոնդոնի հրշեջ ջոկատը խոնավեցնու էր հրդեհված հատվածը, որում գտել էին 2 մարմին, շենքը փլուզվեց սպանելով նաև հրշեջին։ Պաշարումը նշանավորվեց առաջին անգամ, երբ ոստիկանությունը ռազմական օգնություն խնդրեց Լոնդոնից՝ զինված դիմակայության դեմ պայքարելու համար։ Պաշարումը նշանավորվեց առաջին անգամ, երբ ոստիկանությունը ռազմական օգնություն խնդրեց Լոնդոնից՝ զինված դիմակայության դեմ պայքարելու համար։ Սա նաև առաջին պաշարումն էր Բրիտանիայում, որը ֆիքսվեց տեսախցիկներով, քանի որ իրադարձությունները նկարահանվել էին Pathé News-ի կողմից։ Կադրերից մի քանիսը ներառում էին ներքին գործերի նախարար Ուինսթոն Չերչիլի պատկերները[3]։ Նրա ներկայությունը քաղաքական վեճ առաջացրեց՝ կապված նրա օպերատիվ ներգրավվածության մակարդակի հետ։ 1911թ. մայիսին տեղի ունեցած դատավարության ժամանակ, ովքեր ձերբակալվել էին Houndsditch-ի ոսկերչական իրերի կողոպուտի համար, բոլոր մեղադրյալները, բացի մեկից, արդարացվեցին. դատավճիռը վերաքննիչով բեկանվել է[4]։ Իրադարձությունների հիման վրա ստեղծվել են ֆիլմեր՝ «Մարդը, ով շատ բան գիտեր» (1934) և «Սիդնի փողոցի պաշարումը» (1960 թ.) և վեպեր։ Իրադարձությունների հարյուրամյակի օրը Սիդնի փողոցի երկու աշտարակները անվանակոչվել են Պիտեր Փեյնթրի անունով՝ հանցախմբի անչափահաս անդամներից մեկի, որը հավանաբար ներկա չի եղել ոչ Հաունդսդիչում, ոչ Սիդնի փողոցում։ Սպանված ոստիկանների և զոհված հրշեջների հիշատակը հարգված է հուշատախտակներով։