Ísabella 1. af Kastilíu
drottning kórónu kastilíu frá 1474 til 1504; fyrsta drottning dynastískt-sameinaðs Spánar frá 1479 til 1504 / From Wikipedia, the free encyclopedia
Ísabella I af Kastiliu (22. apríl 1451 – 26. nóvember 1504) var drottning Kastilíu frá 1474 þegar hún giftist Ferdinandi II af Aragóníu. Þar sem Ísabella var handhafi Kastillísku krúnunnar og Ferdinand þeirrar Aragónísku, réðu þau tvö yfir öllu landsvæði Spánar sem við þekkjum í dag og sameinuðu. Hjónaband þeirra og valdatíð voru hornsteinninn að formlegri sameiningu Spánar á 18. öld. Þrátt fyrir hjónabandið ríkti hún nánast ein yfir ríki sínu. Hún gerði margar endurbætur á ríkinu; endurskipulagði stjórnkerfið, dró úr tíðni glæpa og kom ríkinu úr skuldavanda sem hálfbróðir hennar hafði sett það í. Hennar endurbætur, auk þeirra sem sem hún framkvæmdi með eiginmanni sínum höfðu áhrif langt fyrir utan landsteina sameinaðra ríkja þeirra.
| ||||
Ísabella I af Kastilíu | ||||
Ríkisár | 11. december 1474 – 26. nóvember 1504 | |||
Kjörorð | Tanto monta, Isabella como Ferdinand | |||
Fædd | 22. april 1451 | |||
Madrigal de las Altas Torres | ||||
Dáin | 26. nóvember 1504 (53 ára) | |||
Medina del Campo | ||||
Gröf | Dómkirkjan í Granada | |||
Undirskrift | ||||
Konungsfjölskyldan | ||||
Faðir | Jón II af Kastilíu | |||
Móðir | Katrín af Lancaster | |||
Konungur | Ferdinand II af Aragóníu | |||
Börn | Jóhann, furstinn af Astúría Ísabella, drottning Portúgals Jóhanna, drottningin af Aragóníu og Kastilíu María, drottning Portúgals Katrín, drottning Englands |
Ísabella og Ferdinand eru þekkt fyrir að klára að endurheimta þau lönd sem Márar höfðu lagt undir sig í vestur-Evrópu, fyrir að leggja fram Alhambra skipunina sem skipaði fjöldabrottvísun gyðinga og múslima frá Spáni, setja á fót Spænska ranssóknarréttinn, styðja og fjármagna fyrsta leiðangur Kristófers Kólumbusar árið 1497 sem leiddi til uppgötvunar Evrópubúa á Nýja heiminum og fyrir að gera Spán að stórveldi í Evrópu og heiminum öllum í rúma öld. Ísabellu auk eiginmanns síns voru veitt titilinn „Kaþólskir konungar“ af Alexander VI páfa og árið 1974 voru þau bæði viðurkennd sem „þjónn guðs“ af Kaþólsku kirkjunni.