Sprengihreyfill
From Wikipedia, the free encyclopedia
Sprengihreyfill eða brunahreyfill er vél sem nýtir bruna (ekki sprengingu, þrátt fyrir heitið) til að hreyfa stimpil vélarinnar, sem síðan knýr sveifarásinn. Tvö helstu ferli þeirra eru otto-ferlið, þar sem blöndu af súrefni og eldsneyti er þjappað saman í brunahólfi (strokk), og dísel-ferlið þar sem lofti er þjappað saman í þjappslagi og olíu er sprautað rétt fyrir efri dástöðu. Sjálfsíkveikja eldsneytis á sér stað í aflslagi díselvéla en kveikjuhetta (betur þekkt sem kerti) býr til rafneista sem kveikir í blöndu eldsneytis og lofts í ottó-ferli. Við brunann losnar hita- og hreyfiorka sem knýr þannig sveifarás vélar. Aflslag er einungis hluti ferlisins og eru nær allar vélar því fjölstrokka, sveifarás tengist kasthjóli sem geymir orku aflslaga og knýr þannig vél í gegnum næstu slög. Nikolaus August Otto fann upp brunahreyfilinn árið 1862 og kallast hann því stundum Otto-hreyfill.