პასპორტი
From Wikipedia, the free encyclopedia
პასპორტი (ლათ. passus (მოძრაობა) და porta (კარიბჭე)) — პირადობისა და მოქალაქეობის დამადასტურებელი სახელმწიფო დოკუმენტი სახელმწიფოთა საზღვრების გადალახვისა და საზღვარგარეთ ყოფნის დროს. პასპორტი ნიშნავს სახელმწიფოს მოქალაქედ ყოფნას, მაგრამ ეს არ ნიშნავს, რომ პასპორტის მფლობელი აუცილებლად ცხოვრობს ამ პასპორტის გამცემი ქვეყნის ტერიტორიაზე.
ამ სტატიას გრამატიკის, სტილისა და მართლწერის გასწორება სჭირდება. |
პირადობის დამადასტურებელ დოკუმენტებში ასხვავებენ ორი სახის დოკუმენტს, ეს არის თავად პასპორტი და პირადობის დამადასტურებელი მოწმობა. ზოგ ქვეყანაში (მაგ. ჩრ. კორეაში, უკრაინასა და რუსეთში) პირადობის დამადასტურებელი მოწმობის ნაცვლად, გაიცემა „შინაგანი პასპორტი“. უმრავლეს ქვეყნებში, პასპორტი არის სახელმწიფოს შინაგანი ძირითადი პირადობის დამადასტურებელი მოწმობა (მაგ. ბელარუსი). ისეთ ქვეყნებში როგორიცაა საქართველო, საფრანგეთი, ლიეტუვა, სლოვაკეთი და ა.შ. სახელმწიფოს შინაგანი პირადობის დამადასურებელი მოწმობა წარმოადგენს პლასტიკური ბარათის ფორმის ბიომეტრიულ დოკუმენტს, პასპორტის აღება კი ნებაყოფლობითია.
პასპორტი ვიზუალურად არის ბუკლეტისებრი დოკუმენტი, რომელშიც წარმოდგენილია ვიზები (თუ არ არის გაფორმებული უვიზო რეჟიმი), რომელიც ქვეყანაში შესვლის ნებართვას იძლევა და პიროვნების მაიდენტიფიცერებელი მონაცემები (მფლობელის სახელი, სურათი, დაბადების თარიღი, სქესი, მოქალაქეობა).
პასპორტი გამოიყენება მთელს მსოფლიოში, ამიტომ სხვადასხვა ქვეყნების პასპორტები მაქსიმალურად უნიფიცირებულია, ხოლო წარწერები ეროვნულ ენაზე ხშირად დუბლირდება ინგლისურ ენაზეც. 21 საუკუნეში მსოფლიოს მრავალი ქვეყანა გადადის პასპორტების ახალ თაობაზე — ბიომეტრიულ პასპორტზე.
საქართველოში ბიომეტრული პასპორტები 2010 წლის 15 აპრილიდან გაიცემა.
როგორც წესი, ქვეყნები კრძალავენ თავის ტერიტორიაზე პიროვნების შესვლას და გადაადგილებას იმ სახელმწიფოს პასპორტით, რომელიც არ არის აღიარებული ამ ქვეყნის მიერ.