პოლარული ნივთიერებები
From Wikipedia, the free encyclopedia
პოლარული ნივთიერება — ქიმიაში არის ნივთიერება, რომლის მოლეკულებს გააჩნიათ ელექტრონული დიპოლური მომენტი. პოლარული ნივთიერებებისთვის, არაპოლარულ ნივთიერებებთან შედარებით, დამახასიათებელია მაღალი ფარდობითი დიელექტრიკული შეღწევადობა (თხევად ფაზაში 10-ზე მეტი), მაღალი დუღილისა და დნობის ტემპერატურა.
პოლარული მოლეკულები ურთიერთქმედებენ დიპოლ – დიპოლური მოლეკულათშორისი ძალების და წყალბადური ბმების საშუალებით. პოლარობას საფუძვლად უდევს უამრავი ფიზიკური თვისება, მათ შორის ზედაპირული დაძაბულობა, ხსნადობა, დნობის და დუღილის ტემპერატურები.
პოლარული გამხსნელებში ყველაზე უკეთ იხსნებიან პოლარული ნივთიერებები, მათ ასევე გააჩნიათ იონების სოლვატაციის უნარი. პოლარული გამხსნელების მაგალითებია წყალი, ამიაკი, სპირტები, და სხვა ნივთიერებები.