ღებინება
From Wikipedia, the free encyclopedia
ღებინება — რთული რეფლექსური აქტი, რომლის დროსაც, ძლიერი იმპულსით, კუჭის შიგთავსი საყლაპავიდან ზევით - პირის ღრუში ან/და ცხვირის ღრუში ამოიტყორცნება. [1][2] რაც კუჭის ქვედა ნაწილებში გაძლიერებული პერისტალტიკის, ზედა ნაწილებისა და საყლაპავის მოდუნების, დიაფრაგმისა და მუცლის კედლის კუნთების ერთდროული შეკუმშვის შედეგია.
ღებინება | |
---|---|
ჯორჯო ბონოლას ნახატი მარკო სპანიოლოს სასწაული | |
კლასიფიცირება და გარე წყაროები | |
ICD-10 | R11. |
ICD-9 | 787 |
MeSH | D014839 |
ღებინება შეიძლება გამოწვეული იყოს უამრავი მიზეზით. მათ შორის სპეციფიკური პასუხი გასტრიტზე და მოწამვლაზე, ასევე არასპეციფიკური პასუხი თავის ტვინის სიმსივნესა და მომატებულ ინტრაკრანიალური წნევაზე. ღებინებას წინ უსწრებს გულისრევის განცდა. გულისრევამ შეიძლება გამოიწვიოს ღებინება, თუმცა ყოველთვის არა. ღებინების საწინააღმდეგო პრეპარატების (ანტიემეტიკები) გამოყენება ზოგჯერ აუცილებელია გულისრევისა და ღებინების აღსაკვეთად. მძიმე შემთხვევებში, როცა დეჰიდრატაცია (სითხის კარგვა) ვითარდება, საჭიროა სითხის ინტრავენური ინფუზია. უნდა მოხდეს ღებინებას განსხვავება რეგურგიტაციისგან, რადგან ეს ორი ტერმინი ხშირად გამოიყენება როგორც სინონიმები. რეგურგიტაცია არის კუჭის მოუნელებელი შემცველობის უკუდინება საყლაპავი მილისკენ და ზევით. ღებინების და რეგურგიტაციის მიზეზები სხვადასხვაა.[3][4][5]