ರಕ್ಷಿತ ಶವ/ಮಮ್ಮಿ
From Wikipedia, the free encyclopedia
ರಕ್ಷಿತ ಶವ/ಮಮ್ಮಿ ಎಂದರೆ ಉದ್ದೇಶಪೂರ್ವಕ ಅಥವಾ ಅನುಗತವಾದ ರಾಸಾಯನಿಕ ಚಟುವಟಿಕೆ, ವಿಪರೀತ ಶೀತ, ವಿಪರೀತ ಕಡಿಮೆ ಆರ್ದ್ರತೆ, ಅಥವಾ ಹೂಳುಭೂಮಿಗಳಲ್ಲಿ ದೇಹಗಳನ್ನು ಹೂಳಿದಾಗ ಗಾಳಿಯ ಅಲಭ್ಯತೆಗಳಿಂದಾಗಿ ಚರ್ಮ ಹಾಗೂ ಅಂಗಗಳು ಸಂರಕ್ಷಿತಗೊಂಡ ಶವ. ಪ್ರಸ್ತುತ, ಪತ್ತೆಯಾದ ಪ್ರಾಚೀನ (ನೈಸರ್ಗಿಕವಾಗಿ) ಸಂರಕ್ಷಿತ ಮಾನವ ಶವವೆಂದರೆ 6,000 ವರ್ಷಗಳಷ್ಟು ಹಳೆಯದು ಎನ್ನಲಾದ 1936ರಲ್ಲಿ ಪತ್ತೆಯಾದ ಛೇದಗೊಂಡ ತಲೆ.[1] ಪತ್ತೆಯಾದುದರಲ್ಲಿ ಹಳೆಯ "ಸಂರಕ್ಷಿತ ಶವ"ವೆಂದರೆ ಸರಿಸುಮಾರು 3300 BCನಷ್ಟು ಹಿಂದಿನ ಈಜಿಪ್ಟ್ನ ವ್ಯಕ್ತಿಯದ್ದು. ತನ್ನ ಕೂದಲಿನ ಬಣ್ಣದಿಂದಾಗಿ 'ಜಿಂಜರ್' ಎಂಬ ಅಡ್ಡಹೆಸರಿನಿಂದ ಕರೆಯಲ್ಪಟ್ಟ ಈ ವ್ಯಕ್ತಿ ಇತರೆ ಪ್ರಸಿದ್ಧ ರಕ್ಷಿತ ಶವ/ಮಮ್ಮಿಗಳಾದ ರಾಮೆಸೆಸ್ II ಅಥವಾ ಸೆಟಿ Iಗಳಿಗಿಂತ ಹಳೆಯದಾದರೂ ಅವುಗಳಂತೆ ಅಂತರರಾಷ್ಟ್ರೀಯವಾಗಿ ಪ್ರಸಿದ್ಧಿ ಹೊಂದಿಲ್ಲ. ಪ್ರಸ್ತುತ ಬ್ರಿಟಿಷ್ ವಸ್ತುಸಂಗ್ರಹಾಲಯದಲ್ಲಿ ಪ್ರದರ್ಶಿತವಾಗುತ್ತಿರುವ, ಜಿಂಜರ್ಅನ್ನು ಕಾವಿನಿಂದ ಕೂಡಿದ್ದ ಮರುಭೂಮಿಯ ಮರಳಿನಲ್ಲಿ ಹೂತಿಡಲಾಗಿತ್ತು. ಮರುಭೂಮಿಯ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಗಳು ನೈಸರ್ಗಿಕವಾಗಿಯೇ ದೇಹಗಳನ್ನು ಸಂರಕ್ಷಿತಗೊಳಿಸಬಹುದಾದ ಕಾರಣ ಇದು ಉದ್ದೇಶಪೂರ್ವಕ ಸಂರಕ್ಷಿತವಾದದ್ದೇ ಅಥವಾ ಅಲ್ಲವೇ ಎಂಬುದು ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿಲ್ಲ. ಆದಾಗ್ಯೂ, ಜಿಂಜರ್ನನ್ನು ಮಡಕೆಯ ಪಾತ್ರೆಗಳ ಸಮೇತ ಹೂತಿದ್ದ ಕಾರಣ ಆತನನ್ನು ಹೂತಿದ್ದವರು ಕೈಗೊಂಡ ಸಂರಕ್ಷಣಾ ಕ್ರಮಗಳಿಂದಾಗಿ ಅದು ಸಂರಕ್ಷಿತ ಶವವಾಗಿರುವ ಸಾಧ್ಯತೆ ಇದೆ. ನರಿಗಳು ಹಾಗೂ ಇನ್ನಿತರ ಕೊಳೆತ ಶವಗಳನ್ನು ತಿನ್ನುವಂತ ಪ್ರಾಣಿಗಳಿಂದ ರಕ್ಷಿಸಲು ಕಲ್ಲುಗಳನ್ನು ಪೇರಿಸಿಟ್ಟಿರಬಹುದು ಹಾಗೂ ಅವರ ನಂಬಿಕೆಯ ಪ್ರಕಾರ ಸತ್ತವರು ಬೇರೊಂದು ಲೋಕಕ್ಕೆ ಹೋಗುವವರೆಗೆ ಬೇಕಾಗಬಹುದಾದ ಆಹಾರ ಹಾಗೂ ಪೇಯಗಳನ್ನು ತುಂಬಿ ಮಡಕೆಪಾತ್ರೆಗಳನ್ನು ಇಟ್ಟಿರಬಹುದಾದ ಸಾಧ್ಯತೆ ಇದೆ.
ಅಸಾಧಾರಣ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಗಳ ಮೂಲಕ ನೈಸರ್ಗಿಕವಾಗಿ ಹಾಗೂ ಸತ್ತವರನ್ನು ಕಾಪಿಡುವ ಸಂಸ್ಕೃತಿಗಳ ಪರಿಣಾಮವಾಗಿ ಮನುಷ್ಯರು ಹಾಗೂ ಪ್ರಾಣಿಗಳ ರಕ್ಷಿತ ಶವ/ಮಮ್ಮಿಗಳು ವಿಶ್ವದಾದ್ಯಂತ ಕಂಡುಬಂದಿವೆ. 1 ದಶಲಕ್ಷಕ್ಕೂ ಹೆಚ್ಚಿನ ಸಂಖ್ಯೆಯ ಪ್ರಾಣಿಗಳ ರಕ್ಷಿತ ಶವ/ಮಮ್ಮಿಗಳು ಈಜಿಪ್ಟ್ನಲ್ಲಿ ಕಂಡುಬಂದಿದ್ದು ಅವುಗಳಲ್ಲಿ ಅನೇಕವು ಬೆಕ್ಕುಗಳಾಗಿವೆ. ಅವುಗಳನ್ನು ಹೂತಿಡಲು ಹಾಗೂ ಇನ್ನಿತರ ಕಾರ್ಯಗಳನ್ನು ಪೂರೈಸಲು 70 ದಿನಗಳು ಬೇಕಾಗುತ್ತವೆ.[2]