Јужни Шетландски Острови
From Wikipedia, the free encyclopedia
Јужни Шетландски Острови — група острови на Антарктикот со вкупна површина од 3.687 км2. Тие лежат на околу 120 километри северно од Антарктичкиот Полуостров,[1] и помеѓу 430 и 900 километри југозападно од најблиската точка на Јужните Оркниски Острови. Со Антарктичкиот договор од 1959 година, суверенитетот на островите не е ниту признат ниту оспорен од потписниците и тие се бесплатни за употреба од кој било потписник за невоени цели.
Карта на Јужни Шетландски Острови | |
Местоположба на Јужни Шетландски Острови | |
Географија | |
---|---|
Место | Антарктика |
Координати | 62°0′S 58°0′W |
Површина | 3.687 км2 |
Највисоко издигнување | 2.105 м |
Највисока точка | Планина Фостер |
Управување | |
ничие | |
Под управа согласно Антарктички договор | |
Демографија | |
Население | околу 500 |
Етнички групи | Чилеанци |
Островите биле преземени од Обединетото Кралство од 1908 година и како дел од Британската антарктичка територија од 1962 година. За нив претензии имаат и владите на Чиле (од 1940 година, како дел од покраината Чилеанска Антарктичка Територија) и Аргентина (од 1943 година, како дел од Аргентински Антарктик, покраината Огнена Земја).
Неколку земји одржуваат истражувачки станици на островите. Повеќето од нив се сместени на Остров на Кралот Џорџ, со корист од аеродромот на чилеанската база Едуардо Фреј.
Постојат шеснаесет истражувачки станици во различни делови на островите, а чилеанските станици се најголеми по број.