ഇന്തോ-സിഥിയർ
From Wikipedia, the free encyclopedia
തെക്കേ സൈബീരിയയിൽ നിന്നും ബാക്ട്രിയ, സോഗ്ദിയാന, അരക്കോസിയ, ഗാന്ധാരം, കാശ്മീർ പഞ്ചാബ് എന്നിവിടങ്ങളിലേക്കും, പടിഞ്ഞാറൻ ഇന്ത്യയിലേക്കും മദ്ധ്യ ഇന്ത്യയിലേക്കും, ഗുജറാത്ത്, രാജസ്ഥാൻ എന്നിവിടങ്ങളിലേക്കും ക്രി.മു. 2-ആം നൂറ്റാണ്ടിന്റെ മദ്ധ്യം മുതൽ ക്രി.വ. 4-ആം നൂറ്റാണ്ടുവരെ കുടിയേറിയ, ഇറാനിയൻ ശകരുടെ ശാഖയാണ് ഇന്തോ-സിഥിയർ.
ഇന്തോ-സിഥിയർ | |||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
ക്രി.മു. 200–ക്രി.വ. 400 | |||||||||||||||
Territories (full line) and expansion (dotted line) of the Indo-Scythians Kingdom at its greatest extent. | |||||||||||||||
തലസ്ഥാനം | സിഗാൾ തക്ഷശില മഥുര | ||||||||||||||
പൊതുവായ ഭാഷകൾ | സിഥിയൻ ഭാഷ പേർഷ്യൻ ഭാഷ പാലി (ഖരോഷ്ഠി ലിപി) സംസ്കൃതം, പ്രാകൃതം (ബ്രാഹ്മി ലിപി) അരമായ ഭാഷയും ഉപയോഗിച്ചിരിക്കാം | ||||||||||||||
മതം | ബുദ്ധമതം പുരാതന ഗ്രീക്ക് മതം ഹിന്ദുമതം സൊറാസ്ട്രിയനിസം | ||||||||||||||
ഗവൺമെൻ്റ് | രാജഭരണം | ||||||||||||||
• ക്രി.മു. 85-60 | മൗവെസ് | ||||||||||||||
• ക്രി.വ. 10-കൾ | ഹജത്രിയ | ||||||||||||||
ചരിത്ര യുഗം | പുരാതനം | ||||||||||||||
• സ്ഥാപിതം | ക്രി.മു. 200 | ||||||||||||||
• ഇല്ലാതായത് | ക്രി.വ. 400 | ||||||||||||||
|
തക്ഷശില ആസ്ഥാനമാക്കി ഭരിച്ച ഇന്ത്യയിലെ ആദ്യ ശക രാജാവ് മൗവെസ്, അഥവാ മോഗ ആയിരുന്നു. മൗവെസ് ഗാന്ധാരത്തിൽ ശക ശക്തി ഉറപ്പിച്ചു[1], ക്രമേണ തന്റെ സ്വാധീനം വടക്കു പടിഞ്ഞാറൻ ഇന്ത്യയിൽ വ്യാപിപ്പിച്ചു. അസെസ് ഒന്നാമൻ, അസിലിസെസ്, അസെസ് രണ്ടാമൻ തുടങ്ങിയ രാജാക്കന്മാർ മോവസിന്റെ പിൻഗാമികളാണ്[1].
അവസാനത്തെ പടിഞ്ഞാറൻ സത്രപനായ രുദ്രസിംഹൻ മൂന്നാമനോടെയാണ് ക്രി.വ. 395-ൽ ഇന്ത്യയിലെ ഇന്തോ-സിഥിയൻ ഭരണം അവസാനിക്കുന്നത്.
ചൈനീസ് ഗോത്രങ്ങളുമായി ഉണ്ടായ യുദ്ധങ്ങളെത്തുടർന്ന് മദ്ധ്യ ഏഷ്യർ നടത്തിയ പലായനത്തിന്റെയും കുടിയേറ്റത്തിന്റെയും ഫലമായി ഉണ്ടായ സംഭവങ്ങളിൽ ഒന്നുമാത്രമാണ് ഇന്തോ-സിഥിയൻ യുദ്ധങ്ങൾ. ഈ മദ്ധ്യ ഏഷ്യൻ പലായനങ്ങൾ ബാക്ട്രിയ, കാബൂൾ, പാർഥിയ, ഇന്ത്യ, മുതൽ പടിഞ്ഞാറ് റോം വരെയുള്ള രാജ്യങ്ങളുടെ ചരിത്രത്തിൽ ചിരമായ മാറ്റങ്ങൾ വരുത്തി.
ഇന്ത്യയെ ആക്രമിച്ച സിഥിയൻ സംഘങ്ങൾ പല രാജവംശങ്ങളും സ്ഥാപിച്ചു. ശകരെ കൂടാതെ [2] മെദൈ[3], ക്സാന്തിi[4][5],മസ്സഗെറ്റേ[6], ഗെറ്റേ[7], പരമ കാംബോജർ, ബാഹ്ലികർ, ഋഷികർ പരദർ, തുടങ്ങിയ മറ്റ് സഖ്യ ഗോത്രങ്ങളും ഇതിൽ ഉൾപ്പെടും.കേരളത്തിലെ നായർ, തുളുനാട്ടിലെ ബണ്ട് എന്നിവർ ഭാരതവത്കരിച്ച സിഥിയൻ പിന്ഗാമികളാണെന്നു കരുതപ്പെടുന്നു ഇവർക്കിടയിൽ നിലനിന്നിരുന്ന പ്രകൃതി ശക്തികളുടെ ആരാധന അതിനൊരു ഉദാഹരണമാണ്