ഇന്ത്യയുടെ സാമ്പത്തിക ചരിത്രം
From Wikipedia, the free encyclopedia
കാർഷികവൃത്തിയിലും വാണിജ്യവൃത്തിയിലും ഊന്നിയിരുന്ന ഒരു സാമ്പത്തികവ്യവസ്ഥയിൽ നിന്നും ഉത്പാദനമേഖലയിലും സേവനമേഖലയിലും ഊന്നിയ സാമ്പത്തികവ്യവസ്ഥയിലേക്കുള്ള മാറ്റമാണ് ഇന്ത്യയുടെ സാമ്പത്തിക ചരിത്രം. 1947 ന് മുൻപ് ഇത് ഇന്ത്യൻ ഉപഭൂഖണ്ഡത്തിന്റെ ചരിത്രവും പിന്നീട് ഇന്ത്യ, പാകിസ്താൻ, നേപാൾ, ശ്രീലങ്ക, ബംഗ്ലാദേശ് തുടങ്ങിയ ആധുനിക രാഷ്ട്രങ്ങളുടെ ചരിത്രവുമാണ്.
ഈ ചരിത്രം സിന്ധു നദീതട സംസ്കാരത്തിന്റെ (ബി.സി 3300-1300) കാലം മുതൽക്ക് ആരംഭിക്കുന്നു. വ്യാപാരത്തിൽ കാര്യമായി ആശ്രയിച്ചായിരുന്നു അതിന്റെ സമ്പദ് വ്യസ്ഥ. മഹാജനപദങ്ങളുടെ (ബി. സി. 600) കാലത്ത് പഞ്ച് ചെയ്ത വെള്ളി നാണയങ്ങൾ പ്രചാരത്തിൽ വന്നു. വലിയതോതിലുള്ള വ്യാപാര പ്രവർത്തനങ്ങളും നഗരവികസനവും ഈ കാലയളവിൽ ഉണ്ടായി. മൌര്യ സാമ്രാജ്യത്തിന്റെ (ബി.സി 300) ആവിർഭാവത്തോടെ ഇന്ത്യൻ ഉപഭൂഖണ്ഡത്തിലെ ഭൂരിഭാഗം പ്രദേശങ്ങളും ഒന്നിക്കുകയും, തത്ഫലമായുണ്ടായ രാഷ്ട്രീയ ഐക്യവും സൈനിക സുരക്ഷിതത്വവും ഒരു പൊതു സാമ്പത്തിക സംവിധാനത്തിനും മെച്ചപ്പെട്ട കാർഷിക ഉത്പാദനത്തിനും വ്യാപാരത്തിനും വഴിവെച്ചു.
മൗര്യ സാമ്രാജ്യത്തിനു ശേഷം ചോള, ഗുപ്ത, ഹർഷ, പാല തുടങ്ങിയ മദ്ധ്യകാല സാമ്രാജ്യങ്ങൾ നിലവിൽവന്നു. എ.ഡി. 1 നും 1000 നും ഇടയിലുള്ള ഈ കാലഘട്ടത്തിൽ ഇന്ത്യൻ ഉപഭൂഖണ്ഡം ലോകജനസംഖ്യയുടെയും മൊത്തം ഉത്പാദനത്തിന്റെയും മൂന്നിലൊന്ന് മുതൽ നാലിലൊന്ന് വരെ സംഭാവനചെയ്തു എന്നാണ് കണക്കുകൂട്ടൽ. ദില്ലി സുൽത്താനത്ത് (എ. ഡി. 1206 -1526) ഭരണകാലത്ത് ആയിരം വർഷത്തിനിടയിലെ ഏറ്റവും ഉയർന്ന പ്രതിശീർഷ ജിഡിപി വളർച്ച ഇൻഡ്യയിൽ ഉണ്ടായി. മുഗൾ സാമ്രാജ്യത്തിനു കീഴിൽ ഉപഭൂഖണ്ഡത്തിന്റെ ഭൂരിഭാഗവും വീണ്ടും ഒന്ന് ചേരുകയും, ശേഷം 1700 ആകുമ്പോഴേക്കും സാമ്രാജ്യം ഏറ്റവും വലിയ സമ്പദ്ഘടനയായിത്തീരുകയും ചെയ്തു. ഇത് ആഗോള ജിഡിപിയുടെ നാലിലൊന്ന് വരും.[1] [2]
മുഗൾ സാമ്രാജ്യകാലത്ത് ലോകത്തിലെ വ്യവസായ ഉത്പാദനത്തിന്റെ 25% ഉത്പാദിപ്പിച്ചിരുന്നത് ഇന്ത്യയിൽ ആയിരുന്നു.[3] [4] പ്രാചീനമായ വ്യാപാര ചരിത്രവും കൊളോണിയൽ പദവിയും കാരണം കൊളോണിയൽ ഇന്ത്യ അതിന്റെ ആരംഭകാലത്ത് ലോകവുമായി ഉയർന്ന തോതിലുള്ള വ്യാപാരവും നിക്ഷേപവും നിലനിർത്തി. [5] എന്നാൽ ബ്രിട്ടീഷ് ഭരണത്തിനു കീഴിൽ വലിയതോതിലുള്ള അപവ്യവസായവത്കരണം നടപ്പിലാക്കി.[3] അതേസമയം പാശ്ചാത്യലോകത്തെ സാമ്പത്തിക, ജനസംഖ്യ വളർച്ചയും കൂടിയായപ്പോൾ ആഗോളസമ്പത്തിന്റെ ഇന്ത്യൻ പങ്ക് 1700 ലെ 24.4% ത്തിൽ നിന്നും 1950 ൽ 4.2% ലേക്ക് കൂപ്പുകുത്തി.[6] ആഗോള വ്യവസായിക ഉൽപാദനത്തിന്റെ വിഹിതം 1750 ലെ 25% ത്തിൽ നിന്നും 1900 ൽ 2% ആയും കുറഞ്ഞു.[3]
1947 ൽ സ്ഥാപിതമായ റിപ്പബ്ളിക് ഓഫ് ഇന്ത്യ അതിന്റെ സ്വതന്ത്ര്യാനന്തര ചരിത്രത്തിന്റെ ഭൂരിഭാഗവും കേന്ദ്രീകൃത ആസൂത്രണ നയം സ്വീകരിച്ചു.[7] [8] 1991 ലെ സാമ്പത്തിക പ്രതിസന്ധിക്കുശേഷം, കേന്ദ്രസർക്കാർ സാമ്പത്തിക ഉദാരവൽക്കരണം ആരംഭിച്ചു, ലോകത്തിലെ ഏറ്റവും വേഗത്തിൽ വളരുന്ന സമ്പദ്ഘടനകളിൽ ഒന്നായി ഇന്ന് അത് മാറിയിരിക്കുന്നു. [7] [9]