സിംഗപ്പൂരിന്റെ ചരിത്രം
From Wikipedia, the free encyclopedia
ആധുനിക സിംഗപ്പൂരിന്റെ ചരിത്രം പത്തൊൻപതാം നൂറ്റാണ്ടിന്റെ തുടക്കത്തിൽ സ്ഥാപിതമായത് മുതൽ ആരംഭിക്കുന്നുവെന്നിരുന്നാലും, 14-ആം നൂറ്റാണ്ടിൽ സിംഗപ്പൂർ ദ്വീപിൽ ഒരു സുപ്രധാന വാണിജ്യകേന്ദ്രം നിലനിന്നിരുന്നതായി തെളിവുകൾ സൂചിപ്പിക്കുന്നു. സിംഗപുര രാജ്യത്തിന്റെ അവസാന ഭരണാധികാരിയായ പരമേശ്വരയെ അയുത്തായ സാമ്രാജ്യം പുറത്താക്കുകയും തുടർന്ന് അദ്ദേഹം മലാക്ക സ്ഥാപിക്കുകയും ചെയ്തു. സിംഗപ്പൂർ പിന്നീട് മലാക്ക സുൽത്താനേറ്റിന്റെയും പിന്നീട് ജോഹർ സുൽത്താനേറ്റിന്റെയും കീഴിലായി. 1819-ൽ, ബ്രിട്ടീഷ് രാഷ്ട്രതന്ത്രജ്ഞനായ സ്റ്റാംഫോർഡ് റഫ്ൾസ് ഒരു ഉടമ്പടിയിൽ ചർച്ച നടത്തി, ദ്വീപിൽ ഒരു വ്യാപാര തുറമുഖം സ്ഥാപിക്കാൻ ജോഹോർ, ബ്രിട്ടീഷുകാരെ അനുവദിച്ചു. ഇത് 1867-ൽ സിംഗപ്പൂർ കോളനി സ്ഥാപിക്കുന്നതിലേക്ക് നയിച്ചു. സിംഗപ്പൂരിന്റെ പുരോഗതിക്കുള്ള പ്രധാന കാരണം മലായ് ഉപദ്വീപിന്റെ അറ്റത്തായി പസഫിക്, ഇന്ത്യൻ മഹാസമുദ്രങ്ങളാൽ ചുറ്റപ്പെട്ടിരിക്കുന്ന അതിന്റെ തന്ത്രപ്രധാനമായ സ്ഥാനവും, പ്രകൃതിദത്തമായ ഒരു തുറമുഖത്തിന്റെ സാന്നിധ്യവും അതോടൊപ്പം ഒരു സ്വതന്ത്ര തുറമുഖമെന്ന നിലയുമാണ്.[1]
രണ്ടാം ലോകമഹായുദ്ധസമയത്ത്, 1942 മുതൽ 1945 വരെ ജാപ്പനീസ് സാമ്രാജ്യം സിംഗപ്പൂർ കീഴടക്കി. ജപ്പാൻ കീഴടങ്ങിയപ്പോൾ, സിംഗപ്പൂർ, ബ്രിട്ടീഷ് നിയന്ത്രണത്തിലേക്ക് മടങ്ങി,കൂടുതൽ സ്വയം ഭരണം ലഭിച്ചതിന്റെ ഫലമായി സിംഗപ്പൂർ മലയ ഫെഡറേഷനുമായി ലയിച്ചു. 1963-ൽ മലേഷ്യ രൂപീകരിക്കപ്പെട്ടു. എന്നിരുന്നാലും, സിംഗപ്പൂരിലെ ഭരണകക്ഷിയായ പീപ്പിൾസ് ആക്ഷൻ പാർട്ടിയും മലേഷ്യയിലെ അലയൻസ് പാർട്ടിയും തമ്മിലുള്ള സാമൂഹിക അശാന്തിയും തർക്കങ്ങളും സിംഗപ്പൂരിനെ മലേഷ്യയിൽ നിന്ന് പുറത്താക്കുന്നതിൽ കലാശിച്ചു. 1965 ഓഗസ്റ്റ് 9-ന് സിംഗപ്പൂർ ഒരു സ്വതന്ത്ര റിപ്പബ്ലിക്കായി.
1961 മെയ് 25-ന് നടന്ന ബുക്കിറ്റ് ഹോ സ്വീ തീപിടുത്തം മൂലം ഗുരുതരമായ തൊഴിലില്ലായ്മയും പാർപ്പിട പ്രതിസന്ധിയും നേരിട്ട സിംഗപ്പൂർ, 1960-കളുടെ അവസാനം മുതൽ 1970-കൾ വരെ ഒരു നവീകരണ പരിപാടി ആരംഭിച്ചു. അത് പുതിയ വ്യവസായങ്ങൾ സ്ഥാപിക്കുന്നതിലും വലിയ പൊതു ഭവന പദ്ധതികൾ വികസിപ്പിക്കുന്നതിലും അടിസ്ഥാന സൗകര്യങ്ങൾ വികസിപ്പിക്കുന്നതിനും പൊതുവിദ്യാഭ്യാസത്തിനുമായി വൻതോതിൽ നിക്ഷേപം നടത്തുന്നതിലും ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിച്ചു.
1990-കളോടെ, വളരെ വികസിത സ്വതന്ത്ര വിപണി സമ്പദ്വ്യവസ്ഥയും ശക്തമായ അന്താരാഷ്ട്ര വ്യാപാര ബന്ധങ്ങളും ഉള്ള ലോകത്തിലെ ഏറ്റവും സമ്പന്നമായ രാഷ്ട്രങ്ങളിലൊന്നായി രാജ്യം മാറി. ഇപ്പോൾ ഏഷ്യയിലെ ഏറ്റവും ഉയർന്ന പ്രതിശീർഷ മൊത്ത ആഭ്യന്തര ഉൽപ്പാദനം ഉണ്ട്,[2] ഇത് ലോകത്ത് 7-ാം സ്ഥാനത്താണ്, കൂടാതെ യുഎൻ മാനവ വികസന സൂചികയിൽ ഇത് 9-ആം സ്ഥാനത്താണ്. [3][4][2]