حسن بن زید
From Wikipedia, the free encyclopedia
حسن بن زید بن محمد بن اسماعیل بن حسن بن علی بن ابیطالب که وه ره گاتنه داعی اول و داعی کبیر (بزائه اولین نیمهٔ قرن سوم قمری، مدینه – فوتهاکارد ۳ رجب ۲۷۰ قمری، آمل) اتا حسنی سید بییه که تبرستون علویون حکومت ره ۲۵۰ هجری بساته.[1] وه چنتا جنگ سره بتونسته طاهریون ره تبرستون جه دَرهاکنه، و اَی عباسیون و صفاریون جه هم بجنگسته.
حسن بن زید | |
---|---|
تبرستون داعی | |
ونه قلمروو نقشه | |
زمون | ۲۵۰ تا ۲۷۰ قمری ۱۴ آبان ۲۴۳ تا ۲۶۳ جلالی ۸۶۴ تا ۸۸۴ میلادی (۱۹ سال) |
لقب(ئون) | داعی کبیر داعی اول داعیالیالحق داعی الحق الی الخلق داعی الی الله حالب الحجاره |
بزائن ِجا | مدینه، حجاز، عباسیون |
بمردن | ۳ رجب ۲۷۰ هجری (۸۸۴ (میلادی)) |
بمردن ِجا | آمل، تبرستون |
قبر | راستکوی مَله، آمل |
پیش از | ابوالحسین احمد بن محمد و محمد بن زید |
پس از | - |
سلسله | تبرستون علویون |
پیـِر | زید بن محمد |
مار | آمنه بنت عبدالله |
وچون | اتا کیجا |
دین | شیعه زیدی |
این جنگون دله، حسن بن زید سه بار تبرستون دله جه فرار هاکرده، اولینبار سال ۲۵۱ سلیمون ِطاهری حمله په، أی دور دوم ۲۵۵ سال وه ره مفلح، عباسی سردار درهاکرده و آخرینبار هم سال ۲۶۰ بییه که یعقوب لیث صفاری وه ره مزراب بییشتبییه. داعی هربار شییه دیلمِ کوهئون دله و بعد دِباره حمله کارده و تبرستون ره گیته.[2]
وه بتونسته تبرستون قلمروو ره هم گتته هاکنه. گرگان ره سال ۲۵۳ فتح هاکرده. این شهر چنبار دَسبهدَس بیّه و آخرسری داعی وه ره هدائه شه خورد ِبرار دَس.[2] وه جنوبی البرز ره هم حمله هاکرده و ری، قزوین، زنجان، و قومس ره بییته.