Republic F-105 Thunderchief
Amerikaans aanvalsvliegtuig / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
De Republic F-105 Thunderchief was een supersonisch jachtvliegtuig - bommenwerper dat door de luchtmacht van de Verenigde Staten onder meer werd ingezet tijdens de Vietnamoorlog. Het was de opvolger van de Republic F-84 Thunderstreak.
F-105 Thunderchief | ||||
---|---|---|---|---|
Algemeen | ||||
Rol | Jachtbommenwerper | |||
Bemanning | 1 of 2 | |||
Varianten | YF-105A, YF-105B, F-105B, JF-105B, RF-105B, F-105D, F-105F (2 zit), EF-105F, F-105G (2-zits) | |||
Stukprijs | US$2.140.000 in 1960 | |||
Status | ||||
Eerste vlucht | 2 oktober 1955 | |||
Aantal gebouwd | 833 | |||
Gebruik | VS (1958-1984) | |||
Afmetingen | ||||
Lengte | 19,63 m | |||
Hoogte | 5,99 m | |||
Spanwijdte | 10,65 m | |||
Vleugeloppervlak | 35,76 m² | |||
Gewicht | ||||
Leeggewicht | 12470 kg | |||
Startgewicht | 16165 kg | |||
Max. gewicht | 23834 kg | |||
Krachtbron | ||||
Motor(en) | 1× Pratt & Whitney J75-P-19W turbojet met naverbrander | |||
Stuwkracht | (met naverbrander en waterinjectie) 118 kN | |||
Prestaties | ||||
Topsnelheid | (11000 m) 2,208 km/u | |||
Klimsnelheid | 195 m/s | |||
Vliegbereik | 3550 km | |||
Actieradius | 1250 km | |||
Dienstplafond | 14800 m | |||
Bewapening | ||||
Boordgeschut | 1× 20 mm M61 Vulcan kanonnen, 1028 kogels | |||
Ophangpunten | 5 | |||
Bommen | tot 1400 kg óf 3 nucleaire bommen | |||
Raketten | AIM-9 Sidewinder, AGM-12 Bullpup | |||
|
Vóór het ontwerp van dit toestel waren alle vliegtuigen als jager ontworpen en daarna aangepast voor een neventaak als bommenwerper. De F-105 was echter de eerste speciaal ontworpen en ontwikkelde supersonische tactische jachtbommenwerper in de USAF; het toestel werd hierdoor tevens het grootste eenpersoons en eenmotorige toestel. Het werd in de jaren 50 van de twintigste eeuw ontworpen door de firma Republic Aviation Corporation (RAC), in Farmingdale, Long Island, New York als 1 persoons jachtbommenwerper en als tweepersoons bommenwerper trainer.
In oktober 1955 vloog het eerste prototype van de 2 gebouwde YF-105A’s (bureaunr. 54-0098) met RAC testvlieger Russell Roth een 45 minuten durende test waarin het gemakkelijk de geluidsbarrière doorbrak. Deze YF-105A was een 1 persoons versie met rechte luchtinlaten, een bommenruim dat groter was dan dat van een B-17 Flying Fortress maar een beperkter tonnage bommen en slechts een Pratt & Whitney J57-P-25 motor zonder naverbrander. Dit toestel ging 2 maanden later verloren toen het landingsgestel tijdens rechterbocht bij een snelheid van 520 knopen en 6 G op 3 km hoogte spontaan openklapte. Enkele vliegbewegingen waarbij het toestel zwaar overbelast raakte volgden voordat de vlieger het weer in zijn macht had. Het toestel ging echter bij de landing door zijn wielen heen en verongelukte.
De tweede J57-aangedreven YF-105A (bureaunr. 54-0099) ging na zijn eerste vlucht in januari 1956 verder met het afwerpen van stompe en gestroomlijnde dummy "special weapons" vanuit het interne bommenruim.
De motor werd vervangen door een compressor turbojet die werd uitgerust met een naverbrander met water injectie. De F-105 verkreeg extra stijgvermogen door gebruik te maken van leading en trailing edge flaps. De vierdelige luchtrem gekoppeld aan het gebruik van een remparachute maakten snelle wendingen in de vlucht en een versnelde stilstand na de landing mogelijk.
De F-105 was primair bedoeld om nucleaire wapens af te werpen maar in Vietnam werd hij echter met conventionele wapens uitgerust. De Thunderchief vloog de meeste missies in de oorlog tegen Noord-Vietnam tussen 1965 - 1968. Van de 833 gebouwde toestellen gingen er tijdens dit conflict 395 verloren waarvan 61 door technische problemen.
Vanaf de F-105D productie was de uitrusting van de Thunderchiefs meer gericht op het afwerpen van uiteenlopende types conventionele wapens. Veel van de eerdere productieseries werden op deze standaard gebracht en ingezet voor gevaarlijke Wild Weasel en Iron Hand missies.
3 Van de eerste productie F-105B’ s (bureaunrs. 54-0105, 54-0108 en 54-0112) werden als RF-105B-1RE’s - later hernoemd in JF-105B-1RE’s - fotoverkeners afgeleverd en uitgerust met het tactische WS-306L camerasysteem. Deze versie werd echter nooit operationeel in de USAF.
355th Tactical Fighter Squadron (TFS) van de 4th Tactical Fighter Wing (TFW) op Seymour Johnson AFB, North Carolina, was de eerste eenheid van het Tactical Air Command die met F-105B’ s werd uitgerust en nam deel aan het testen met conventionele wapens.
In 1964 werd de laatste F-105D (bureaunr. 62-4411) van de productielijn geleverd aan de 23rd TFW "Flying Tigers" op McConnell AFB, Kansas.