ਦਿੱਲੀ ਸਲਤਨਤ
ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਇਸਲਾਮਿਕ ਵੰਸ਼ (1206-1526) / From Wikipedia, the free encyclopedia
ਦਿੱਲੀ ਸਲਤਨਤ ਦਿੱਲੀ ਵਿੱਚ ਸਥਿਤ ਇੱਕ ਇਸਲਾਮੀ ਸਾਮਰਾਜ ਸੀ ਜੋ 320 ਸਾਲਾਂ (1206-1526) ਲਈ ਭਾਰਤੀ ਉਪ ਮਹਾਂਦੀਪ ਦੇ ਵੱਡੇ ਹਿੱਸੇ ਵਿੱਚ ਫੈਲਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ।[5][6] ਘੁਰਿਦ ਖ਼ਾਨਦਾਨ ਦੁਆਰਾ ਦੱਖਣੀ ਏਸ਼ੀਆ ਉੱਤੇ ਹਮਲੇ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਪੰਜ ਰਾਜਵੰਸ਼ਾਂ ਨੇ ਦਿੱਲੀ ਸਲਤਨਤ ਉੱਤੇ ਕ੍ਰਮਵਾਰ ਰਾਜ ਕੀਤਾ: ਮਾਮਲੂਕ ਰਾਜਵੰਸ਼ (1206-1290), ਖ਼ਿਲਜੀ ਰਾਜਵੰਸ਼ (1290-1320), ਤੁਗ਼ਲਕ ਰਾਜਵੰਸ਼ (1320-1414),[7] ਸੱਯਦ ਖ਼ਾਨਦਾਨ (1414–1451), ਅਤੇ ਲੋਧੀ ਰਾਜਵੰਸ਼ (1451–1526)। ਇਸ ਨੇ ਆਧੁਨਿਕ ਭਾਰਤ, ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਅਤੇ ਬੰਗਲਾਦੇਸ਼ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਦੱਖਣੀ ਨੇਪਾਲ ਦੇ ਕੁਝ ਹਿੱਸਿਆਂ ਦੇ ਵੱਡੇ ਹਿੱਸੇ ਨੂੰ ਕਵਰ ਕੀਤਾ।[8]
ਦਿੱਲੀ ਸਲਤਨਤ | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1206–1526 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
ਲਗਭਗ 1375 ਦੇ ਕਾਤਾਲਾਨ ਐਟਲਸ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ ਤੁਗ਼ਲਕ ਵੰਸ਼ ਦਾ ਝੰਡਾ | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
ਰਾਜਧਾਨੀ | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
ਆਮ ਭਾਸ਼ਾਵਾਂ | ਫ਼ਾਰਸੀ (ਅਧਿਕਾਰਿਤ)[2] ਹਿੰਦਵੀ (ਅਰਧ-ਅਧਿਕਾਰਿਤ 1451 ਤੋਂ 1526 ਤੱਕ)[3] ਤੁਰਕੀ (ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਹਾਕਮ ਜਮਾਤ ਦੁਆਰਾ ਬੋਲੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ)[4] | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
ਧਰਮ | ਸੁੰਨੀ ਇਸਲਾਮ | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
ਸਰਕਾਰ | ਸਲਤਨਤ | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
ਸੁਲਤਾਨ | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
• 1206–1210 | ਕੁਤੁਬੁੱਦੀਨ ਐਬਕ (ਪਹਿਲਾ) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
• 1517–1526 | ਇਬਰਾਹਿਮ ਲੋਧੀ (ਅਖੀਰਲਾ) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
ਇਤਿਹਾਸ | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
• Established | 1206 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
• Disestablished | 1526 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
ਮੁਦਰਾ | ਟਕਾ | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
ਅੱਜ ਹਿੱਸਾ ਹੈ | ਬੰਗਲਾਦੇਸ਼ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਭਾਰਤ ਨੇਪਾਲ |
ਸਲਤਨਤ ਦੀ ਨੀਂਹ ਘੁਰਿਦ ਦੇ ਵਿਜੇਤਾ ਮੁਹੰਮਦ ਗ਼ੌਰੀ ਦੁਆਰਾ ਰੱਖੀ ਗਈ ਸੀ ਜਿਸਨੇ 1192 ਵਿੱਚ ਤਰਾਇਨ ਨੇੜੇ ਅਜਮੇਰ ਦੇ ਸ਼ਾਸਕ ਪ੍ਰਿਥਵੀਰਾਜ ਚੌਹਾਨ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਵਿੱਚ ਰਾਜਪੂਤ ਸੰਘ ਨੂੰ ਹਰਾ ਦਿੱਤਾ ਸੀ, ਪਹਿਲਾਂ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਉਲਟਾ ਦੁੱਖ ਝੱਲਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ। ਘੁਰਿਦ ਰਾਜਵੰਸ਼ ਦੇ ਉੱਤਰਾਧਿਕਾਰੀ ਵਜੋਂ, ਦਿੱਲੀ ਸਲਤਨਤ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਮੁਹੰਮਦ ਗੌਰੀ ਦੇ ਤੁਰਕੀ ਗੁਲਾਮ-ਜਨਰਲਾਂ ਦੁਆਰਾ ਸ਼ਾਸਿਤ ਕਈ ਰਿਆਸਤਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਸੀ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਯਿਲਦੀਜ਼, ਐਬਕ ਅਤੇ ਕੁਬਾਚਾ ਸ਼ਾਮਲ ਸਨ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਘੁਰੀਦ ਖੇਤਰਾਂ ਨੂੰ ਵਿਰਾਸਤ ਵਿੱਚ ਅਤੇ ਆਪਸ ਵਿੱਚ ਵੰਡਿਆ ਸੀ।[9] ਲੜਾਈ ਦੇ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਖ਼ਿਲਜੀ ਕ੍ਰਾਂਤੀ ਵਿੱਚ ਮਾਮਲੂਕਾਂ ਦਾ ਤਖਤਾ ਪਲਟ ਗਿਆ, ਜਿਸ ਨੇ ਤੁਰਕਾਂ ਤੋਂ ਇੱਕ ਵਿਭਿੰਨ ਹਿੰਦ-ਮੁਸਲਿਮ ਰਈਸ ਨੂੰ ਸੱਤਾ ਦਾ ਤਬਾਦਲਾ ਕੀਤਾ।[10][11] ਖ਼ਿਲਜੀ ਅਤੇ ਤੁਗ਼ਲਕ ਸ਼ਾਸਨ ਨੇ ਦੱਖਣੀ ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਤੇਜ਼ ਮੁਸਲਿਮ ਜਿੱਤਾਂ ਦੀ ਇੱਕ ਨਵੀਂ ਲਹਿਰ ਦੇਖੀ।[12][13] ਮੁਹੰਮਦ ਬਿਨ ਤੁਗ਼ਲਕ ਦੇ ਅਧੀਨ ਭਾਰਤੀ ਉਪ-ਮਹਾਂਦੀਪ ਦੇ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਹਿੱਸੇ 'ਤੇ ਕਬਜ਼ਾ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਤੁਗ਼ਲਕ ਰਾਜਵੰਸ਼ ਦੇ ਦੌਰਾਨ ਸਲਤਨਤ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਭੂਗੋਲਿਕ ਪਹੁੰਚ ਦੇ ਸਿਖਰ 'ਤੇ ਪਹੁੰਚ ਗਈ।[14] ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਹਿੰਦੂ ਮੁੜ ਜਿੱਤਾਂ, ਹਿੰਦੂ ਰਾਜਾਂ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਵਿਜੇਨਗਰ ਸਾਮਰਾਜ ਅਤੇ ਮੇਵਾੜ ਦੇ ਸੁਤੰਤਰਤਾ ਦਾ ਦਾਅਵਾ ਕਰਨ, ਅਤੇ ਬੰਗਾਲ ਸਲਤਨਤ ਵਰਗੀਆਂ ਨਵੀਆਂ ਮੁਸਲਿਮ ਸਲਤਨਤਾਂ ਦੇ ਟੁੱਟਣ ਕਾਰਨ ਗਿਰਾਵਟ ਆਈ।[15][16] 1526 ਵਿੱਚ, ਸਲਤਨਤ ਨੂੰ ਜਿੱਤ ਲਿਆ ਗਿਆ ਅਤੇ ਮੁਗਲ ਸਾਮਰਾਜ ਦੁਆਰਾ ਸਫਲਤਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ ਗਈ।
ਸਲਤਨਤ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਨੇ ਭਾਰਤੀ ਉਪ-ਮਹਾਂਦੀਪ ਨੂੰ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਅਤੇ ਬਹੁ-ਸੱਭਿਆਚਾਰਕ ਇਸਲਾਮੀ ਸਮਾਜਿਕ ਅਤੇ ਆਰਥਿਕ ਨੈਟਵਰਕਾਂ ਵਿੱਚ ਹੋਰ ਨੇੜਿਓਂ ਖਿੱਚਿਆ।[17](ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਹਿੰਦੁਸਤਾਨੀ ਭਾਸ਼ਾ ਦੇ ਵਿਕਾਸ ਵਿੱਚ ਠੋਸ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਦੇਖਿਆ ਗਿਆ ਹੈ[18] ਅਤੇ ਇੰਡੋ-ਇਸਲਾਮਿਕ ਆਰਕੀਟੈਕਚਰ),[19][20] ਮੰਗੋਲਾਂ ਦੇ ਹਮਲਿਆਂ ਨੂੰ ਦੂਰ ਕਰਨ ਵਾਲੀਆਂ ਕੁਝ ਸ਼ਕਤੀਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ (ਚਗਤਾਈ ਖਾਨਤੇ ਤੋਂ)[21] ਅਤੇ ਇਸਲਾਮੀ ਇਤਿਹਾਸ ਵਿੱਚ ਕੁਝ ਮਹਿਲਾ ਸ਼ਾਸਕਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ, ਰਜ਼ੀਆ ਸੁਲਤਾਨਾ, ਜਿਸ ਨੇ 1236 ਤੋਂ 1240 ਤੱਕ ਰਾਜ ਕੀਤਾ ਸੀ, ਨੂੰ ਗੱਦੀ ਦੇਣ ਲਈ।[22] ਬਖਤਿਆਰ ਖ਼ਿਲਜੀ ਦੇ ਕਬਜ਼ੇ ਵਿਚ ਹਿੰਦੂ ਅਤੇ ਬੋਧੀ ਮੰਦਰਾਂ ਦੀ ਵੱਡੇ ਪੱਧਰ 'ਤੇ ਬੇਅਦਬੀ ਹੋਈ[23] (ਪੂਰਬੀ ਭਾਰਤ ਅਤੇ ਬੰਗਾਲ ਵਿੱਚ ਬੁੱਧ ਧਰਮ ਦੇ ਪਤਨ ਵਿੱਚ ਯੋਗਦਾਨ ਪਾਉਣਾ),[24][25] ਅਤੇ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀਆਂ ਅਤੇ ਲਾਇਬ੍ਰੇਰੀਆਂ ਦੀ ਤਬਾਹੀ।[26][27] ਪੱਛਮੀ ਅਤੇ ਮੱਧ ਏਸ਼ੀਆ 'ਤੇ ਮੰਗੋਲੀਆਈ ਛਾਪੇਮਾਰੀ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਖੇਤਰਾਂ ਤੋਂ ਉਪ-ਮਹਾਂਦੀਪ ਵਿੱਚ ਭੱਜਣ ਵਾਲੇ ਸਿਪਾਹੀਆਂ, ਬੁੱਧੀਜੀਵੀਆਂ, ਰਹੱਸਵਾਦੀਆਂ, ਵਪਾਰੀਆਂ, ਕਲਾਕਾਰਾਂ ਅਤੇ ਕਾਰੀਗਰਾਂ ਦੇ ਸਦੀਆਂ ਦੇ ਪ੍ਰਵਾਸ ਦਾ ਦ੍ਰਿਸ਼ ਤਿਆਰ ਕੀਤਾ, ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਉੱਥੇ ਇਸਲਾਮੀ ਸੱਭਿਆਚਾਰ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਕੀਤੀ।[28][29]