13 Biełozierski Pułk Piechoty
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
13 Biełozierski Pułk Piechoty Generał-Feldmarszałka Księcia Wołkońskiego (ros. 13-й пехотный Белозерский генерал-фельдмаршала князя Волконского полк) – pułk piechoty okresu Imperium Rosyjskiego, sformowany 6 grudnia 1706 za panowania cara Piotra I Wielkiego, rozformowany w 1918.
Ten artykuł dotyczy 13 Biełozierskiego Pułku Piechoty. Zobacz też: 13 Pułk Piechoty – stronę ujednoznaczniającą. |
Szybkie fakty Państwo, Dyslokacja ...
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Organizacja | |
Dyslokacja | |
Rodzaj sił zbrojnych |
wojska lądowe |
Rodzaj wojsk |
Zamknij
Pułk wziął udział w działaniach zbrojnych epoki napoleońskiej, a także w działaniach zbrojnych okresu I wojny światowej. Podczas bitwy o Warszawę we wrześniu 1831r. pułk brał udział w ataku na Redutę Ordona. Szczątki jego żołnierzy odnaleziono na stanowisku archeologicznym na Reducie.
Święto pułkowe: 6 grudnia (rocznica sformowania). Dyslokacja w 1914: Łomża.