2S19 Msta-S
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
2S19 Msta-S – radziecka samobieżna haubicoarmata kalibru 152 mm. Opracowana jako następca działa samobieżnego 2S5 Hiacynt. Została skonstruowana w zespole konstruktorskim zakładów Uraltransmasz w Jekaterynburgu kierowanym przez Jurija Tomaszowa.
2S19 Msta-S | |||
Dane podstawowe | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Producent |
Uraltransmasz | ||
Typ pojazdu |
samobieżna haubicoarmata | ||
Trakcja |
gąsienicowa | ||
Załoga |
5 osób | ||
Historia | |||
Prototypy |
połowa lat 80. | ||
Produkcja |
1989 – do chwili obecnej | ||
Dane techniczne | |||
Silnik |
wysokoprężny, V-84A o mocy 574 kW | ||
Długość |
11 917 mm | ||
Szerokość |
3380 mm | ||
Wysokość |
2950 mm | ||
Masa |
bojowa: 42 000 kg | ||
Osiągi | |||
Prędkość |
60 km/h | ||
Zasięg pojazdu |
500 km | ||
Pokonywanie przeszkód | |||
Brody (głęb.) |
5 m | ||
Dane operacyjne | |||
Uzbrojenie | |||
1 x haubicoarmata kalibru 152 mm L/40 2A64 | |||
Użytkownicy | |||
armie krajów powstałych po rozpadzie ZSRR | |||
|
2S19 jest działem typu zakrytego. Główne uzbrojenie – haubicoarmata 2A64 o lufie długości 40 kalibrów, jest umieszczone w obrotowej wieży osadzonej na podwoziu gąsienicowym. Podwozie jest zbudowane z wykorzystaniem podzespołów czołgów T-72 i T-80. W niszy wieży są przewożone granaty artyleryjskie i ładunki miotające. Możliwe jest także podawanie amunicji z zewnątrz wozu. Szybkostrzelność praktyczna dochodzi do 8 strz./min.
Amunicja stosowana do działa 2S19 jest identyczna jak w dziale holowanym 2A65 Msta-B, czy starszej D-20. Standardowym jest granat odłamkowo-burzący o donośności maksymalnej 24 km, oraz granat odłamkowo-burzący z gazogeneratorem o zasięgu 29 km. Stosowane także mogą być granaty kasetowe (42 podpociski kumulacyjno-odłamkowe), 30F39 Krasnopol (naprowadzające się na cel podświetlony laserem), zakłócające łączność radiową, chemiczne (wycofane z uzbrojenia) i jądrowe (prawdopodobnie wycofane z uzbrojenia).