308 Łotewska Dywizja Strzelecka
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
308 Łotewska Dywizja Strzelecka odznaczona Orderem Czerwonego Sztandaru (łot. 308. latviešu strēlnieku divīzija, ros. 308-я стрелковая Латышская Краснознамённая дивизия) – związek taktyczny Armii Czerwonej działający pod koniec II wojny światowej.
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie |
7 lipca 1944 |
Rozformowanie |
17 maja 1946 |
Tradycje | |
Rodowód |
Łotewski Rezerwowy Pułk Strzelców |
Dowódcy | |
Pierwszy |
Valdemārs Dambergs |
Ostatni |
Iwan Mińko |
Działania zbrojne | |
II wojna światowa | |
Organizacja | |
Dyslokacja | |
Rodzaj sił zbrojnych | |
Rodzaj wojsk | |
Podległość | |
Odznaczenia | |
308 Dywizja Strzelecka została sformowana w czerwcu 1944 r. w miejscowości Gorki na bazie 1 Łotewskiego Rezerwowego Pułku Piechoty. Na jej czele stał gen.-mjr Valdemārs Dambergs, a jego zastępcą i szefem sztabu był płk M. Kalnins. Składała się częściowo z Łotyszy, a częściowo z przedstawicieli innych narodów zamieszkujących ZSRR. Liczyła ponad 7,3 tys. żołnierzy. 7 lipca osiągnęła gotowość bojową. Była ostatnią "narodowościową" formacją Armii Czerwonej utworzoną podczas II wojny światowej. Została podporządkowana 130 Łotewskiemu Korpusowi Strzeleckiemu wchodzącemu w skład 22 Armii, a następnie 67 Armii. 308 DStrz. do końca wojny walczyła na obszarze Łotwy w rejonie Aiviekstes, Krustpilis, Olaines, Dziukstes, Blīdenes.