Pięć punktów kalwinizmu
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Pięć punktów kalwinizmu – w teologii reformowanej zbiór doktryn odnoszących się do zbawienia człowieka, znanych także jako doktryny łaski. Punkty te stanowią reakcję wyznawców kalwinizmu na remonstrancję arminiańską i zostały przyjęte przez Synod w Dordrechcie w 1619 r. jako obowiązujące. W języku angielskim określane są też poprzez mnemonikę TULIP:
- T – total depravity (całkowita deprawacja)
- U – unconditional election (bezwarunkowe wybranie)
- L – limited atonement (ograniczone pojednanie)
- I – irresistible grace (nieodparta łaska)
- P – perseverance of the saints (wytrwanie świętych)
Część protestantów wywodząc swe historyczne korzenie od Jakuba Arminiusza i Johna Wesleya odrzuca większość postulatów kalwinizmu, z wyjątkiem całkowitej deprawacji (m.in. metodyści i zielonoświątkowcy), przyjmując pięć punktów remonstrancji.