Analiza kroplowa
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Analiza kroplowa (mikroanaliza) - metoda analizy jakościowej, którą opracowali N. Tananajew i F. Feigl w dwudziestych latach XX wieku. W analizie kroplowej reakcje zostają przeprowadzone na płytkach porcelanowych (białych lub czarnych) z wgłębieniami, na bibule filtracyjnej lub szkiełkach zegarkowych. Kropla badanego roztworu nanoszona jest na płytkę bądź bibułkę pipetą, oraz kroplę roztworu odczynnika, która powoduje charakterystyczne zabarwienie osadu.
W czasie przeprowadzania reakcji na bibule wykorzystywana jest kapilarno-adsorpcyjne właściwości papieru. Ciecz wsiąka w bibułę, a powstający barwny związek podlega procesowi adsorpcji na niewielkiej części bibuły, co prowadzi do zwiększa się czułość wykorzystywanej reakcji analitycznej.
Na bibule możliwe jest jedynie wykrycie jonów w obecności drugich podczas analizy kroplowej, nie stosując w tym czasie długich operacji strącania, sączenia, przemywania i rozpuszczania. Osiąga się to dzięki doborowi odpowiednich odczynników i dzięki specyficznej technice na bibule, na której poszczególne produkty reakcji rozmieszczają się koncentrycznie obok siebie.