Antoni Polikarp Złotnicki
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Antoni Polikarp Złotnicki (ur. ok. 1750, zm. 1830) – poseł województwa podolskiego na Sejm Czteroletni od 1790 roku[1], chorąży czerwonogrodzki, przeciwnik Konstytucji 3 Maja, konfederat targowicki, konsyliarz konfederacji generalnej koronnej, marszałek konfederacji województwa podolskiego, brygadier targowickiej formacji Brygady Kawalerii Narodowej "Złotej Wolności" pod Imieniem Województwa Podolskiego.
generał | |
Data urodzenia | |
---|---|
Data śmierci | |
Przebieg służby | |
Siły zbrojne | |
Główne wojny i bitwy |
Był uczestnikiem konfederacji barskiej[2]. Służący Szczęsnego Potockiego. Podpisał manifest przeciwko uchwaleniu Konstytucji 3 Maja[3]. Figurował na liście posłów i senatorów posła rosyjskiego Jakowa Bułhakowa w 1792 roku, która zawierała zestawienie osób, na które Rosjanie mogą liczyć przy rekonfederacji i obaleniu dzieła 3 maja[4]. W 1792 roku przystąpił do konfederacji targowickiej. Będąc komendantem zmodernizowanej i zaopatrzonej twierdzy Kamieniec Podolski oddał ją bez walki wojskom rosyjskim w dniu 21 kwietnia 1793 roku. Był generałem majorem wojsk rosyjskich[5].
W czasie insurekcji kościuszkowskiej Sąd Najwyższy Kryminalny skazał go na karę śmierci przez powieszenie, wieczną infamię, konfiskatę majątków i utratę wszystkich urzędów. Wobec nieobecności skazanego, wyrok wykonano in effigie.