Archaik
eon w historii Ziemi / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Archaik (ang. Archean, od gr. arche ‛na przedzie’), archeozoik (z gr. dzoe ‛życie’), azoik (z gr. ‛bez życia’)
- w sensie geochronologicznym: najstarszy eon w dziejach Ziemi, trwający ok. półtora miliarda lat (od 4,0 do 2,5 mld lat temu). Archaik dzieli się na cztery ery: eoarchaik, paleoarchaik, mezoarchaik i neoarchaik.
- w sensie chronostratygraficznym: najniższy eonotem, niższy od proterozoiku. Archaik dzieli się na cztery eratemy: eoarchaik, paleoarchaik, mezoarchaik i neoarchaik.
Szybkie fakty
Tabela stratygraficzna | |||
|
Zamknij
Pierwsze 600 milionów lat dziejów Ziemi zaliczane jest do hadeiku, jednak jest to jednostka nieformalna.