Architektura drewniana
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Architektura drewniana – architektura, której podstawą są drewniane elementy konstrukcyjne.
Użycie drewna jako budowlanego materiału konstrukcyjnego ma swoje zalety, ale też ograniczenia. Zaletą jest dość duża swoboda i łatwość obróbki tego materiału, zaś wadą jego stosunkowo mała trwałość, duża łatwopalność i ograniczona wytrzymałość mechaniczna. Ta ostatnia cecha powoduje, że konstrukcje drewniane nie mogą być zbyt wysokie. Do typowych, drewnianych elementów konstrukcyjnych zaliczane są:
- konstrukcja wieńcowa
- konstrukcja sumikowo-łątkowa
- konstrukcja przysłupowa
- konstrukcja sochowa
- ściana szkieletowa
- więźba dachowa
- złącza ciesielskie
Niemal do XX wieku drewno stanowiło główny materiał budulcowy. Powstawały budynki mieszkalne, przemysłowe i obiekty sakralne. Dziś wiele z nich, ze względu na swój unikatowy wygląd i styl, budzi zainteresowanie na turystycznych szlakach, w miastach i na wsiach. Atrakcyjność takich miejsc spowodowała utworzenie wielu szlaków architektury drewnianej.