Barok wileński
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Barok wileński (szkoła wileńska) – kierunek architektury barokowej występujący najliczniej na terenach północno-wschodniej Rzeczypospolitej Obojga Narodów (Wileńszczyzna, Białoruś (kościół i klasztor w Berezweczu, budowle sakralne w Mińsku, Witebsku, Iwieńcu, Borunach itd.) oraz Inflanty polskie) oraz incydentalnie w południowo-wschodnich częściach Korony Królestwa Polskiego. Najbardziej znanym architektem szkoły był Jan Krzysztof Glaubitz. Inni architekci tworzący w tym stylu to Antonio Paracca, Ludwik Hryncewicz (twórca m.in. kościoła w Wołyńcach i fasady kościoła Misjonarzy w Wilnie), Aleksander Osikiewicz, B. Kosiński, Owsiukiewicz, Johannes Tobias de Dyderstein, Johann Wilhelm Frezer, Abraham Wuertzner, Joachim Herdegen, ks. Tomasz Żebrowski.