Dynamika (muzyka)
element dzieła muzycznego określający siłę (głośność) dźwięku / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Dynamika (gr. dynamikós oznaczające: posiadający siłę) – jeden z elementów dzieła muzycznego, określający siłę dźwięku.
Większość instrumentów muzycznych cechuje się możliwościami wydobycia dźwięków o zróżnicowanej głośności.
Wyróżnia się dwa zasadnicze odcienie dynamiczne:
- f (forte) – głośno
- p (piano) – cicho
- Oba odcienie występują w kilku stopniach natężenia:
Więcej informacji Nazwa włoska, Znaczenie ...
Nazwa włoska | Znaczenie |
---|---|
fff (fortissimo possibile) | możliwie najgłośniej |
ff (fortissimo) | bardzo głośno |
f (forte) | głośno |
mf (mezzo forte) | dość głośno |
mp (mezzo piano) | dość cicho |
p (piano) | cicho |
pp (pianissimo) | bardzo cicho |
ppp (pianissimo possibile) | możliwie najciszej |
(quasi) niente | (prawie) bezgłośnie |
Zamknij
Pomiędzy mf i mp występuje tylko niewielka różnica głośności.
Dobór natężenia dźwięku w dużej mierze zależy od interpretacji i od umiejętności technicznych. Na przykład kontrastowanie pomiędzy pp i ppp wymaga dobrego opanowania instrumentu i jest niezwykle trudne dla początkujących instrumentalistów. Podobnie wydobycie fff wymaga często użycia znacznej siły, ale przy zachowaniu nadal mieszczącej się w granicach percepcji muzycznej barwy dźwięku.