Elektrolit stały
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Elektrolit stały, przewodnik superjonowy – ciało stałe charakteryzujące się wysokim przewodnictwem jonowym, powyżej 10-3 S·m-1. Przewodnictwo tych substancji może w pewnych warunkach osiągać wartości tak duże jak dla ciekłych elektrolitów.
Przykładem elektrolitu stałego jest jodek srebra w temperaturze powyżej 420 K (faza β), w którym małe kationy srebra mogą przemieszczać się w sieci tworzonej przez większe aniony jodu. Przemiana fazy α w fazę β polega na stopieniu podsieci srebra.
Przewodniki superjonowe są stosowane, między innymi, w ogniwach paliwowych.